Wyrok SN z dnia 22 września 2011 r., sygn. V CSK 401/10

Pozasądowa ekspertyza sporządzona na zlecenie strony i przez nią przedstawiona sądowi z zasady stanowi tylko część argumentacji faktycznej tej strony. Jeżeli strona przedkłada ją do akt z intencją uznania za dowód w sprawie, można potraktować ją jako dokument prywatny (art. 245 k.p.c.), stanowiący dowód tego, że osoba podpisująca złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, nie korzysta natomiast z domniemania prawdziwości zamieszczonych w nim twierdzeń. Taki dokument prywatny może wskazywać na potrzebę wykorzystania wiadomości specjalnych, którymi dysponuje biegły lub instytut naukowy albo naukowo-badawczy (art. 278 i 290 k.p.c.), natomiast przyjęcie opinii prywatnej za podstawę orzeczenia stanowi uchybienie procesowe mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Iwona Koper

SSN Kazimierz Zawada

Protokolant Izabella Janke

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Sandry B.  przeciwko Niepublicznemu Zakładowi Opieki Zdrowotnej „S.” Sp. z o.o.

w D.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 22 września 2011 r.,

skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w K.

z dnia 7 maja 2010 r.,

1) oddalił skargę kasacyjną;

2) nie obciążył powódki kosztami postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powódka Sandra B. wniosła o zasądzenie od pozwanego Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej „S.” w D. zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w wysokości 250.000 zł (art. 445 § 1 k.c.) oraz renty po 600 zł miesięcznie (art. 444 § 2 k.c.).

Powódka twierdziła, iż wskutek zaniedbań diagnostycznych lekarza rodzinnego pozwanego ZOZ doszło do opóźnienia w wykryciu wodonercza prawostronnego, co doprowadziło do nieodwracalnych marskich zmian nerki prawej i utraty jej funkcji.