Postanowienie SN z dnia 2 czerwca 2011 r., sygn. I CSK 527/10

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący)

SSN Dariusz Dończyk

SSN Wojciech Katner (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Elżbiety L.

przy uczestnictwie Barbary R., Anny N. i Skarbu Państwa - Prezydenta

m. W.

o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym

w Izbie Cywilnej w dniu 2 czerwca 2011 r.,

skargi kasacyjnej uczestnika - Skarbu Państwa - Prezydenta m. W.

od postanowienia Sądu Okręgowego w W.

z dnia 11 marca 2010 r., uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 11 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w W. oddalił apelację uczestnika postępowania - Skarbu Państwa Prezydenta m. W. od postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie z wniosku Elżbiety L. o zasiedzenie.

W sprawie zostało ustalone, że wnioskodawczynie Elżbieta L., Barbara R. i Anna N. wniosły o stwierdzenie, że z dniem 1 października 2005 r. nabyły przez zasiedzenie nieruchomość o powierzchni 619 m położoną w W. Wniosek został przez Sąd pierwszej instancji oddalony. Postanowienie to Sąd drugiej instancji uchylił i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania, przede wszystkim ze względu na nierozpoznanie istoty sprawy i ustalenie, czy wnioskodawczynie spełniły przesłanki zasiedzenia. Ponownie rozpoznając sprawę Sąd Rejonowy stwierdził nabycie przez wnioskodawczynie własności wskutek zasiedzenia. Ustalił, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta drogą licytacji publicznej przez dziadka wnioskodawczyń w 1890 r. i pozostawała własnością jego spadkobierców aż do 1945 r., kiedy to przeszła na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. W. na własność, najpierw Gminy W., a następnie Skarbu Państwa. Nadal spadkodawcy wnioskodawczyń posiadali nieruchomość, przy czym Elżbieta L. po śmierci ojca Witolda U. w 2002 r. płaciła podatek za jego część gruntu. Między rokiem 2000 a co najmniej wrześniem 2005 r. nieruchomość pozostawała opuszczona. Po tym czasie do 2006 r. na polecenie Elżbiety L. najęci pracownicy uporządkowali działkę i była już potem utrzymywana w należytym stanie, a wszelkie inwestycje na działce były finansowane przez wnioskodawczynie. Przed złożeniem wniosku o zasiedzenie przedstawiciele Skarbu Państwa dokonywali oględzin działki, a dnia 30 sierpnia 2005 r. umieścili na jej ogrodzeniu obwieszczenie o objęciu terenu w posiadanie.