Wyrok SN z dnia 1 września 2010 r., sygn. II UK 101/10

Przeprowadzenie rozprawy przed Sądem Okręgowym w nieobecności zarówno wnioskodawcy, jak i jego pełnomocnika nie spowodowało nieważności postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c. nawet w sytuacji, gdy strona (jej pełnomocnik) uprzednio wnosili o odroczenie rozprawy.

Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

w sprawie z wniosku Teresy P. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziałowi Regionalnemu w P. o dalszą rentę rolniczą, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 1 września 2010 r., skargi kasacyjnej wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 15 grudnia 2009 r.,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 grudnia 2009 r., Sąd Apelacyjny w P. oddalił apelację wnioskodawczyni Teresy P. od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w P. z dnia 17 marca 2009 r., oddalającego jej odwołanie od decyzji Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddziału Regionalnego w P. z dnia 3 września 2008 r., odmawiającej przyznania wnioskodawczyni prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy od dnia 30 kwietnia 2008 r. Stan faktyczny sprawy jest następujący: wnioskodawczyni (urodzona w dniu 4 września 1957 r.), z wykształcenia ogrodnik, od 1983 r. była współwłaścicielem na zasadach wspólności ustawowej nieruchomości, stanowiącej teren niezabudowany mieszkalny o obszarze 579 m położonej w L. Od 1988 r. była współwłaścicielem również na zasadach wspólności ustawowej nieruchomości, stanowiącej teren osiedlowy niezabudowany, rolę o łącznym obszarze 1.072 m położonej w L. Na tych terenach - do 1 lutego 2004r. - prowadziła działy specjalne produkcji rolnej - uprawę roślin ozdobnych w tunelach foliowych ogrzewanych. W dniu 18 czerwca 1996 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek o przyznanie jej prawa do renty inwalidzkiej rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, którego Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział Regionalny w P. nie uwzględniła decyzją z dnia 24 lipca 1996 r. W odwołaniu od tej decyzji wnioskodawczyni wskazała, iż nie jest w stanie wykonywać pracy w gospodarstwie rolnym z uwagi na duże trudności z pracą fizyczną, problemy ze schylaniem się, dolegliwości bólowe i niemożność dźwigania. Odwołująca została przebadana ponownie przez Komisję Lekarską, która nie uznała jej za długotrwale niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym, a w związku z tym organ rentowy ponownie wydał decyzję odmowną w dniu 11 września 1996 r. W dniu 11 października 1999 r. wnioskodawczyni złożyła kolejny wniosek o przyznanie jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, zaś organ rentowy decyzją z dnia 25 listopada 1999 r., przyznał wnioskodawczyni prawo do renty inwalidzkiej rolniczej od dnia 31 października 1999 r. do dnia 30 listopada 2002 r. Kolejną decyzją z dnia 19 listopada 2002 r. KRUS Oddział Regionalny w P. przyznał wnioskodawczyni nadal prawo do renty inwalidzkiej rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym - okresowo od 1 grudnia 2002 r. do dnia 30 listopada 2003 r., które następnie przedłużał okresowo od 1 grudnia 2003 r. do dnia 30 czerwca 2004 r., od 1 lipca 2004 r. do dnia 30 czerwca 2005 r. Wypłata renty rolniczej kontynuowana była także w następnych latach: okresowo od 1 lipca 2005 r. do 31 lipca 2006 r., od 1 sierpnia 2006 r. do 31 sierpnia 2007 r. i od 1 września 2007 r. do 30 kwietnia 2008 r. W dniu 23 kwietnia 2008 r. wnioskodawczyni złożyła ponowny wniosek o rentę rolniczą, którego organ rentowy nie uwzględnił - decyzja z dnia 3 września 2008 r. w oparciu o opinie lekarza rzeczoznawcy KRUS oraz Komisji Lekarskiej KRUS nieuznające odwołującej się za całkowicie niezdolną do pracy w gospodarstwie rolnym. Rozpoznając odwołanie wnioskodawczyni, Sąd Okręgowy dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych lekarzy: internisty-kardiologa, ortopedy i neurologa i psychiatry - właściwych ze względu na schorzenia badanej, którzy w złożonej łącznej opinii sądowej z dnia 14 stycznia 2009 r. stwierdzili, że rozpoznane u wnioskodawczyni schorzenia nie dały podstaw do stwierdzenia, że jest ona całkowicie niezdolna do pracy w gospodarstwie rolnym.