Wyrok SN z dnia 13 grudnia 2010 r., sygn. I UK 210/10
Na użytek wykładni art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych racjonalnie można przyjąć, iż okres ponad 10 miesięcy od rozwiązania stosunku pracy do daty niewypłacalności pracodawcy jest zbyt odległy, aby przyjąć, że rozwiązanie stosunku pracy wynikało z niewypłacalności pracodawcy.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec
w sprawie z odwołania Antoniego R.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o świadczenie przedemerytalne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 grudnia 2010 r.,
skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Ł. z dnia 3 marca 2010 r.,
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w Ł. wyrokiem z 3 marca 2010 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z 4 czerwca 2009 r. i oddalił odwołanie Antoniego R. od decyzji pozwanego odmawiającej mu prawa do świadczenia przedemerytalnego.
Skarżący Antoni R. 14 sierpnia 2008 r. złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne. Był zatrudniony do 8 stycznia 2008 r. u Leszka T., prowadzącego sklep ogólnospożywczy. W świadectwie pracy podano, że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę - likwidacji stanowiska. Pozwany uznał skarżącemu 39 lat, 3 miesiące i 11 dni okresów uprawniających do emerytury. Decyzją z 28 października 2008 r. odmówił mu prawa do świadczenia przedemerytalnego z braku 40 lat takich okresów (na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych). Skarżący 26 listopada 2008 r. złożył odwołanie od tej decyzji i załączył sprostowane przez pracodawcę świadectwo pracy z 8 listopada 2008 r., zawierające stwierdzenie, że stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę - likwidacji stanowiska pracy wobec niewypłacalności. Pozwany ustalił, iż decyzją z 9 grudnia 2008 r. wykreślono z dniem 30 listopada 2008 r. z ewidencji Leszka T. jako prowadzącego działalność gospodarczą. Wykreślenie nastąpiło na podstawie jego zawiadomienia z 9 grudnia 2008 r. o zaprzestaniu wykonywania działalności. Na pytanie pozwanego Leszek T. oświadczył w piśmie z 14 stycznia 2009 r., że żadne roszczenia pracownicze z powodu jego niewypłacalności nie zostały ujęte w wykazie. Po tych ustaleniach pozwany decyzją z 16 stycznia 2009 r. uchylił poprzednią decyzję z 28 października 2008 r. i ponownie odmówił prawa do świadczenia przedemerytalnego, gdyż rozwiązanie stosunku pracy nie nastąpiło z powodu niewypłacalności pracodawcy w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych).