Wyrok SN z dnia 13 października 2010 r., sygn. I CSK 25/10
Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji (postępowanie nadzorcze) jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest jedynie ustalenie, czy dana decyzja jest dotknięta jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 k.p.a. Krąg stron w postępowaniu nadzorczym nie jest tożsamy ze stronami w postępowaniu zwykłym. Okoliczność ta powoduje, że powodowie nie są stroną postępowania w rozumieniu art. 160 k.p.a. W postępowaniu odszkodowawczym stroną postępowania nie są osoby, które zainicjowały postępowanie, w którym zapadły orzeczenia nadzorcze stwierdzające nieważność decyzji, bądź stwierdzenie wydania jej z rażącym naruszeniem prawa, ale nie stwierdzające nieważności z powodu nieodwracalnych skutków prawnych, jeśli nie były one stronami pierwotnego postępowania, w którym do wydania takiej decyzji doszło.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący)
SSA Jan Kremer (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Stefana D. i Jerzego D.
przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Wojewodę
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 13 października 2010 r.,
skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W.
z dnia 14 maja 2009 r.,
I. uchyla zaskarżony wyrok w punktach 1 i 2 i
1. oddala apelacje
2. zasądza od powodów Stefana D. i Jerzego D. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej kwoty po 2 700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
II. zasądza od powodów Stefana D. i Jerzego D. na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej kwoty po 1 800 (jeden tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powodowie Stefan D. i Jerzy D. po ostatecznym sprecyzowaniu żądania, wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od pozwanego Skarbu Państwa - Wojewody po 2 982 875 zł tytułem naprawienia szkody, polegającej na utracie prawa użytkowania wieczystego gruntu przy ul. O. w W. i własności znajdujących się na nieruchomości budynków. Szkodę ponieśli na skutek wydania orzeczenia Prezydium Rady Narodowej W. z dnia 20 maja 1972r.; jako podstawę prawną żądania wskazali art. 160 k.p.a.