Uchwała SN z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. I KZP 30/09

Sąd Najwyższy - Izba Karna w

Warszawie na posiedzeniu

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SN Józef Szewczyk (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Krzysztof Cesarz Jacek Sobczak

Protokolant: Łukasz Majewski

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej - Beaty Mik w sprawie Piotra O.,

po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 441 § 1 k.p.k., przez Sąd Okręgowy w C., postanowieniem

z dnia 6 listopada 2009 r., sygn. akt VII Kzw 819/09, zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy regulacja przepisu art. 49 § 1 k.k.w. dopuszczająca możliwość odroczenia wykonania grzywny odnosi się także do kary zastępczej grzywny orzeczonej na podstawie art. 65 § 1 k.k.w.?”

uchwalił

udzielić następującej odpowiedzi:

Przepis art. 49 § 1 k.k.w. nie ma zastosowania do zastępczej kary grzywny orzeczonej na podstawie art. 65 § 1 k.k.w.

UZASADNIENIE

Wątpliwości leżące u podstaw zagadnienia prawnego wyłoniły się na tle następującego stanu faktycznego.

Sąd Rejonowy w C. postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2009r., sygn. akt Ko 4663/09, na podstawie art. 49 § 1 k.k.w. a contrario nie uwzględnił wniosku skazanego Piotra O. o odroczenie wykonania zastępczej kary grzywny orzeczonej za niewykonaną karę ośmiu miesięcy ograniczenia wolności, przyjmując że do wykonania zastępczej kary grzywny nie mają zastosowania przepisy dotyczące zasadniczej kary grzywny, określone w art. od 45 k.k.w. do art. 51 k.k.w., w tym art. 49 § 1 k.k.w. regulujący możliwość odroczenia ściągnięcia grzywny albo rozłożenia jej na raty.