Uchwała SN z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. III CZP 116/09

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)

SSN Wojciech Jan Katner (sprawozdawca)

SSN Grzegorz Misiurek

w sprawie z powództwa Sylwestra B. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu S.A. z siedzibą w W., Gminie W. i Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Wojewodę M. i Starostę L.

o zapłatę, zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli i nakazanie, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym  w dniu 20 stycznia 2010 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I ACa 167/09,:

„a) Czy decyzja wydana na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tekst jedn. Dz. U. Nr 10/1974 r., poz. 64 ze zm.) stanowi tytuł prawny do stałego i nieodpłatnego korzystania przez przedsiębiorcę przesyłowego ze stanowiącej cudzą własność nieruchomości, której ta decyzja dotyczy,

b) czy właścicielowi nieruchomości przeciwko podmiotowi, którego władztwo nad nieruchomością odpowiada treści służebności przesyłu, przysługuje roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości (art. 224 - 225 k.c.)?"

podjął uchwałę:

1) Decyzja wydana na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.) jest tytułem prawnym dla przedsiębiorcy przesyłowego do stałego korzystania z wymienionej w tej decyzji nieruchomości;

2) odmawia podjęcia uchwały w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w W. postanowieniem z dnia 30 czerwca 2009 r. przedstawił Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia zagadnienia prawne powstałe w trakcie rozpoznawania apelacji powoda Sylwestra B. przeciwko Polskiemu Górnictwu Naftowemu i Gazownictwu S.A. w W. (dalej jako PGNiG S.A.), Gminie W. i Skarbowi Państwa, reprezentowanemu przez Wojewodę M. i Starostę L., od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 14 listopada 2008 r. Wyrokiem tym zostało częściowo umorzone, a w pozostałej części oddalone, wniesione jeszcze w 1997 r., wielokrotnie zmieniane powództwo, w którym powód domagał się odszkodowania i zadośćuczynienia za przeprowadzenie bez jego zgody gazociągu wysokiego ciśnienia przez jego nieruchomość, zajmującego wraz ze strefą ochronną ponad połowę działki, przez co nie mógł jej wykorzystywać do produkcji ogrodniczej oraz na cele mieszkaniowe. W kwocie dochodzonych roszczeń, sprecyzowanych ostatecznie w 2007 r. znalazło się: odszkodowanie za utracone korzyści, wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z nieruchomości, zadośćuczynienie i miesięczne wynagrodzenie za bieżące korzystanie z nieruchomości, do czasu jej zajmowania wobec zgłoszonego żądania usunięcia gazociągu i przywrócenia działki do stanu sprzed jego zainstalowania.