Wyrok SN z dnia 24 lipca 2009 r., sygn. II CSK 39/09

Przyznanie poszkodowanemu odszkodowania na podstawie art. 419 k.c. będzie z reguły uzasadnione, kiedy za podjęciem działania przez funkcjonariusza Skarbu Państwa, które w sposób niezawiniony wyrządziło szkodę na osobie, przemawiał nie tylko interes poszkodowanego, ale także interes ogólny. W żadnym  razie nie można przyjmować, że interes ogólny jest warunkiem zastosowania tego przepisu, gdyż oznaczałoby to wprowadzanie w drodze wykładni dodatkowej, niewyrażonej w nim przesłanki, co jest niedopuszczalne. Z drugiej jednak strony należy zdawać sobie sprawę z wyjątkowego charakteru tego przepisu, co sprawia, że nie można wykładać go w taki sposób, iż ustanowiono w nim generalną zasadę przyznawania roszczeń odszkodowawczych za wyrządzenie w sposób niezawiniony szkody na osobie przez funkcjonariusza Skarbu Państwa, zwłaszcza zaś w trakcie leczenia. W związku z tym, jeżeli za zasądzeniem świadczenia na podstawie art. 419 k.c. nie przemawia także interes społeczny, konieczne jest wykazanie istnienia innych szczególnych okoliczności, które sprawiałyby, że za przyznaniem tego odszkodowania przemawiają względy słuszności (zasady współżycia społecznego).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz

SSN Józef Frąckowiak

Protokolant Anna Wasiak

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Anny K. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 24 lipca 2009 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 30 lipca 2008 r.,

oddala skargę kasacyjną i nie obciąża powódki kosztami zastępstwa prawnego na rzecz strony pozwanej w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powódka Anna K. domagała się zasądzenia od pozwanych Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej - Wielkopolskiego Centrum w P. oraz od Skarbu Państwa - Wojewody 350.000 zł. zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej doznała na skutek przeprowadzonego w pozwanym Szpitalu leczenia jej w 1994 r. metodą radioterapii.