Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2009 r., sygn. V KK 330/08

W przepisie art. 2 u.s.d.g. zamieszczona jest definicja legalna działalności gospodarczej co oznacza, iż powinna być ona traktowana jako powszechnie obowiązujące rozumienie tego pojęcia w polskim systemie prawnym, wiążące zarówno dla ustawodawcy, jak i organów wykonawczych oraz sądowniczych.

Zasada ustawowej określoności odpowiedzialności karnej nakazuje więc uznać, iż dokumentacja działalności gospodarczej, o której mowa w art. 303 k.k., to dokumentacja której obowiązek prowadzenia wynika z przepisu rangi ustawowej. Przedmiotem stypizowanych w tym przepisie zachowań nie mogą być prywatne zapiski, listy, spisy, rejestry sporządzone co prawda w związku z prowadzoną działalnością, jednakże do sporządzenia których podmiot gospodarczy nie został zobowiązany ustawowo. Podkreślić należy, iż w zależności od wyboru formy prawnej podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, a więc zorganizowania działalności oraz rodzaju prowadzonej działalności prawo nakłada obowiązek prowadzenia innej dokumentacji działalności gospodarczej.

Z uzasadnienia:

„Zgodnie z treścią art. 303 k.k. penalizowane są czyny dotyczące dokumentacji działalności gospodarczej. Istota problemu w niniejszej sprawie sprowadza się więc do odpowiedzi, czy przedmiotem czynu zabronionego z art. 303 k.k. mogą być wszelkie dokumenty obrazujące stan działalności gospodarczej danej jednostki i jej sytuację finansową, czy też tego rodzaju dokumenty, ale których sporządzanie jest nakazane ustawowo.