Wyrok SN z dnia 15 października 2008 r., sygn. II KK 220/08

Stosownie do art. 440 k.p.k., sąd może (z urzędu) poza granicami zarówno zaskarżenia, jak i jedynie podniesionych zarzutów, zmienić orzeczenie na korzyść oskarżonego „albo” uchylić - i tu już także na niekorzyść oskarżonego, byle zgodnie z kierunkiem środka odwoławczego, jeżeli tylko utrzymanie go w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe. Jest zaś takim orzeczenie, przy wydawaniu którego nie respektowano podstawowych reguł procedowania, z naruszeniem interesu wymiaru sprawiedliwości. Skoro przesłanki stosowania art. 41 § 1a k.k. dostrzega się (z urzędu) w postępowaniu odwoławczym, Sąd Okręgowy musi je uwzględnić, choćby nawet żadna z apelujących stron nie posłużyła się odnośnym zarzutem, a to z powodu obligatoryjnego charakteru cyt. przepisu. Sąd Okręgowy w P. mógł zatem i powinien był, działając na podstawie art. 440 k.p.k., niezależnie od podniesionych w apelacji zarzutów, uchylić zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i przekazać sprawę sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.