Wyrok SN z dnia 1 października 2008 r., sygn. V KK 261/08

Art. 440 k.p.k (…) nakazuje sądowi dokonanie zmiany orzeczenia na korzyść oskarżonego w instancji odwoławczej lub uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania, niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, jeżeli utrzymanie orzeczenia w mocy byłoby rażąco niesprawiedliwe. Powodem owej niesprawiedliwości są tu naruszenia ujęte w art. 438 k.p.k., tyle że dostrzeżone poza granicami środka i jego zarzutów, a przy tym wskazujące, iż jest to niesprawiedliwość rażąca, czyli naruszająca w szczególnie istotny sposób społeczne poczucie sprawiedliwości. Jeżeli owa rażąca niesprawiedliwość oznacza, że orzeczenie jest w takim stopniu niesprawiedliwe dla oskarżonego, możliwa jest jego zmiana już w instancji odwoławczej. Jeżeli zaś chodzi o naruszenia, których efektem jest rażąco zbyt łagodne potraktowanie tego podmiotu, niezbędne staje się - dla zachowania realnego prawa do obrony - uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania w pierwszej instancji.