Wyrok SN z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. IV KK 46/08

W przypadku zastosowania konstrukcji idealnego zbiegu przestępstw z art. 8 k.k.s. odrzucona zostaje zasada, że dla przyjęcia wielości przestępstw konieczna jest wielość czynów. Sprawcy więc zostaje przypisanych tyle przestępstw ile da się wyodrębnić kwalifikacji prawnych na podstawie zbiegających się przepisów. W takim wypadku nie jest konieczne ustalanie i przypisanie oskarżonemu dwóch czynów, wyodrębnionych z jednego oraz skazanie i wymierzenie kary odrębnie za każdy z tak przypisanych czynów.

 Z uzasadnienia:

„Kasacja zasługuje na uwzględnienie. Nie budzi wątpliwości ani w orzecznictwie, ani w doktrynie, że instytucja unormowana w art. 387 k.p.k. nie może służyć do orzekania w sposób sprzeczny z prawem karnym materialnym (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 2000 r., III KKN 600/99, OSPr.iP 2001, z. 1, poz. 14, S. Steinborn, Porozumienia w polskim prawie karnym, Kraków 2005, s. 325 - 356).