Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2008 r. sygn. III KK 154/07

(...) Przedstawiona obraza prawa procesowego (niemożność zapoznania się z aktami sprawy) nie mogła rzutować na treść zaskarżonego wyroku. Nie tylko dlatego, że skazany nie ponowił żądania (wglądu do akt sprawy), mimo że faza pierwszoinstancyjna trwała 7 miesięcy, że uczestniczył we wszystkich terminach rozprawy głównej, na które był doprowadzany z aresztu śledczego, i że wysłał w tym okresie do sądu a quo kilka pism, ale przede wszystkim z tego względu, że wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia sprawy dowody przeprowadzone były w jego obecności. Do każdego z tych dowodów mógł się w sposób całkowicie swobodny ustosunkować. Można zatem powiedzieć, że w toku postępowania przed sądem pierwszej instancji doszło do konwalidacji omawianego uchybienia.