Wyrok SN z dnia 3 września 2008 r., sygn. I BP 5/08

Poszkodowanemu pracownikowi, który nabył prawo do emerytury, może przysługiwać w dalszym ciągu renta uzupełniająca, jeżeli wykaże, że gdyby nie niezdolność do pracy wynikająca z wypadku przy pracy, mógłby nadal wykonywać pracę zarobkową, wykorzystując zachowaną zdolność do pracy.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza, Sędziowie SN: Józef lwulski (sprawozdawca), Romualda Spyt.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 września 2008 r. sprawy z powództwa Syndyka Masy Upadłości Kopalni Węgla Kamiennego „N.-M.” Spółki z o.o. w upadłości w S. przeciwko Józefowi W. o uchylenie obowiązku płacenia renty wyrównawczej, na skutek skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia - wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 9 sierpnia 2007 r. [...]

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Sosnowcu wyrokiem z dnia 21 marca 2007 r. [...] w sprawie z powództwa Syndyka Masy Upadłości Kopalni Węgla Kamiennego „N.-M.” Spółki z o.o. w upadłości w S. przeciwko Józefowi W: 1) uchylił obowiązek strony powodowej co do zapłaty na rzecz pozwanego renty wyrównawczej orzeczonej wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 13 kwietnia 1999 r. [...]; 2) zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 270 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej, 3) nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 549,54 zł tytułem zwrotu wydatków na biegłego oraz 4) odstąpił od obciążania pozwanego kosztami procesu w pozostałym zakresie.

Sąd Rejonowy ustalił, że pozwany wskutek wypadku przy pracy jest niezdolny do pracy i pobiera z tego tytułu rentę z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (FUS) oraz rentę wyrównawczą od Kopalni w kwocie ustalonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 13 kwietnia 1999 r, wydanym w sprawie [...]. Powództwo Józefa W. o podwyższenie renty wyrównawczej za okres od 1 października 2000 r. zostało prawomocnie oddalone wyrokiem Sądu Rejonowego w Sosnowcu z dnia 10 maja 2005 r. [...] po ustaleniu, że Józef W. nie ponosi żadnej szkody w dochodach, bowiem gdyby nie wypadek przy pracy, byłby już emerytem, zaś wysokość jego potencjalnej emerytury górniczej byłaby niższa od renty, którą pobiera z FUS. Na podstawie opinii biegłego Sąd pierwszej instancji ustalił, że potencjalna emerytura pozwanego wyliczona według zasad wskazanych w wyroku wydanym w sprawie [...], jest niższa od wypadkowej renty z tytułu niezdolności do pracy, którą pozwany pobiera z FUS. Sąd uznał, że wyrokiem w sprawie [...], została prawomocnie przesądzona data przejścia pozwanego na potencjalną emeryturę, wysokość kwoty bazowej służącej do wyliczenia potencjalnej emerytury oraz wysokość zarobków w chwili przejścia na potencjalną emeryturę. Za oczywiście bezzasadne uznał Sąd Rejonowy zarzuty pozwanego, który twierdził, że gdyby nie zaistniał wypadek przy pracy, to - oprócz potencjalnej emerytury - pobierałby z FUS także 50% renty inwalidzkiej. Zdaniem Sądu pierwszej instancji, powództwo w takim stanie rzeczy zasługiwało na uwzględnienie. Powołując się na art. 907 § 2 k.c, Sąd Rejonowy zaznaczył, że po wydaniu w 1999 r. wyroku zasądzającego na rzecz pozwanego rentę wyrównawczą „stosunki stron” uległy istotnym zmianom, wskutek czego szkoda pozwanego w dochodach w związku z wypadkiem przy pracy jest w całości wyrównana świadczeniami z ubezpieczenia społecznego. Nie doszło przy tym do istotnej zmiany tych stosunków od chwili wyrokowania w sprawie [...], co powoduje związanie Sądu orzekającego w rozpoznawanej sprawie poczynionymi w tamtej sprawie założeniami i sposobem wyliczenia potencjalnej emerytury pozwanego, który nie może w obecnym procesie powoływać się na okoliczności faktyczne istniejące w chwili zamknięcia rozprawy w tamtej sprawie.