Orzeczenie
Wyrok SN z dnia 18 stycznia 2008 r., sygn. II UK 87/07
Prawo do renty nie ustaje, lecz ulega zmianie tylko jej wysokość, gdy zachodzi zmiana stopnia niezdolności do pracy z całkowitej na częściową a rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczony uzyskał po spełnieniu szczególnych warunków z art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.).
Przewodniczący SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec, Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca), Jolanta Strusińska-Żukowska.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 stycznia 2008 r. sprawy z wniosku Eugeniusza Ż. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w S. o rentę, na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 października 2006 r. [...]
oddalił skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 11 października 2006 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Słupsku z dnia 30 marca 2005 r. i przyznał ubezpieczonemu Eugeniuszowi Ż. rentę z tytułu całkowitej niezdolności do pracy od 26 marca do 31 sierpnia 2004 r. i z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 września 2004 r. do 31 grudnia 2005 r., natomiast wniosek o rentę na dalszy okres przekazał do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w S. Spór wynikł z decyzji tego Zakładu (z 8 kwietnia 2004 r.) odmawiającej ubezpieczonemu renty z braku pięcioletniego ubezpieczenia w dziesięcioleciu przed wnioskiem (złożonym 26 marca 2004 r.). Sąd Okręgowy na podstawie opinii biegłych ustalił, że ubezpieczony jest całkowicie niezdolny do pracy od 5 grudnia 2003 r., tj. od zawału serca, do sierpnia 2004 r. i dalej częściowo niezdolny do pracy od września 2004 r. do końca 2005 r. Jednak po stwierdzeniu, że ubezpieczenie w dziesięcioleciu także przed powstaniem niezdolności do pracy wynosiło 4 lata i 2 dni zamiast wymaganych 5 lat, a ostatnie ubezpieczenie - wynikające z zasiłku dla bezrobotnych - ustało 19 lipca 2003 r., decyzję pozwanego uznał za prawidłową na podstawie art. 57 i 58 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (dalej: ustawa albo ustawa emerytalna) i odwołanie ubezpieczonego oddalił.