Wyrok SN z dnia 6 lutego 2008 r., sygn. II PK 156/07

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym fundu­szu świadczeń socjalnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) nie stanowi podstawy przyznania wszystkim pracownikom świadczeń pieniężnych, które nie zmierzają do realizacji celów socjalnych zgodnych z art. 1 ust. 1 i art. 2 pkt 1 tej ustawy.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca), Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Herbert Szurgacz.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 lutego 2008 r. sprawy z powództwa Elżbiety M.-K. przeciwko Przedsiębiorstwu Projektowa­nia i Realizacji Inwestycji Specjalnych „B.” Spółce z o.o. w W. o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną i zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyj­nego.

Uzasadnienie 

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społęcznych w Warszawie wyrokiem z dnia 9 stycznia 2007 r. oddalił apelację powodów Agnieszki M., Marii H., Janiny O. Haliny M., Stefana R., Marii S., Tadeusza G., Elżbiety M.-K. i Jerzego K. od wyroku częściowego Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2005 r. oddalającego powództwa przeciwko Przedsiębiorstwu Projektowania i Realizacji Inwestycji Specjalnych „B." Spółce z o.o. w W. o zapłatę.

W sprawie tej ustalono, że pozwane przedsiębiorstwo zostało sprywatyzowa­ne przez sprzedaż na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa o komercjalizacji i prywatyzacji). Wraz z umową prywatyzacyjną między strategicznym inwestorem Studia Projektowe B. Spółką z o.o. w W. a Zakładową Organizacją Związkową NSZZ Solidarność zostało zawarte porozumienie w sprawie gwarancji socjalnych, pracowniczych i związkowych (tzw. pakiet socjalny) z załącznikami. Inwestor strategiczny wpłacił na konto zakładowego funduszu świadczeń socjalnych 15% wartości przedsiębiorstwa w wysokości 2.100.000 zł, z czego 33% zostało wypłacone pracownikom zgodnie z postanowie­niami załącznika nr 4 do pakietu. Podział tej kwoty został określony przez kryteria wskazane w tym załączniku. Świadczenia co do zasady mieli otrzymać wszyscy pra­cownicy, których łączył z pozwanym stosunek pracy w dniu 1 czerwca 2000 r., poza pracownikami sezonowymi. W przypadku osób zatrudnionych na zasadzie ustalone­go zryczałtowanego wynagrodzenia wysokość świadczenia miała wynosić 50% świadczenia. Jedynym kryterium podziału tych kwot miał być dochód na osobę w rodzinie, a wielkość świadczenia na pracownika określał algorytm. Wyżej wskazane porozumienie wraz z załącznikami zostało zawarte świadomie i dobrowolnie przez przedstawicieli inwestora strategicznego Studia Projektowe B. Spółkę z o.o. w W., pozwanego i Zakładową Organizację Związkową NSZZ „Solidarność", działającą w prywatyzowanym przedsiębiorstwie. Powodowie złożyli wnioski i oświadczenia zgod­nie z wymogami określonymi w załączniku nr 2 i 4 do pakietu, co było podstawą wyli­czenia dla nich wysokości świadczeń w kwotach żądanych od pozwanego (których wysokość nie była przez niego kwestionowana).