Wyrok SN z dnia 26 listopada 2007 r., sygn. II KK 79/08

1. Działanie sprawcy przestępstwa rozboju skierowane jest nie tylko przeciwko mieniu pokrzywdzonego lecz także przeciwko jego osobie. W świetle dokonanych przez sąd meriti ustaleń faktycznych przedmiotem kradzieży stały się pieniądze o wartości „co najmniej kilku groszy”, zaś sprawcy rozboju, co podkreśla sam pokrzywdzony, po tym jak jeden z nich uderzył go w twarz, oddali G. M. odebrany mu telefon komórkowy i legitymację szkolną, zaś jeden z nich podał mu rękę. Powyższy czyn wyczerpuje oczywiście znamiona przestępstwa rozboju, niemniej jednak zasadnym jest w tej sytuacji rozważenie zakwalifikowania go jako przypadku mniejszej wagi w rozumieniu art. 283 k.k.

2.  Z treści art. 575 § 2 k.p.k. wynika, że jeżeli choćby jeden z wyroków stanowiących podstawę wyroku łącznego ulega uchyleniu lub zmianie, wyrok łączny traci moc. Pomimo tego, że przepis ten odnosi się do wyroku łącznego a nie do kary łącznej (orzeczonej względem A. J. i R. Z.), to jednak w ocenie Sądu Najwyższego powinien on być stosowany analogicznie także w odniesieniu do tej kary, i to niezależnie od etapu postępowania.