Wyrok SN z dnia 8 lutego 2007 r., sygn. II PK 159/06

Zastrzeżenie dla pracodawcy prawa odstąpienia w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, bez określenia terminu wykonania tego prawa, jest nieważne (art. 395 § 1 k.c. w związku z art. 58 § 1 k.c. i w związku z art. 300 k.p.).

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lutego 2007 r. sprawy z powództwa Doroty L. przeciwko A.P. Spółce z o.o. w G. o odszko­dowanie i ustalenie, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni z dnia 10 stycznia 2006 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Powódka Dorota L. wniosła o zasądzenie od „A.P.” Spółki z o.o. w G. kwoty 10.208 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwot 2.552 zł od grudnia 2004 r. do marca 2005 r. oraz ustalenie, że po stronie pracodawcy istnieje obowiązek zapłaty odszkodowania w wysokości nie mniejszej niż 2.552 zł miesięcznie brutto za miesiące od marca do października 2005 r. W trakcie postępowania powódka rozszerzyła żądanie pozwu w ten sposób, że wniosła o zasądzenie na jej rzecz kwot po 2.552 zł za miesiące od kwietnia do czerwca 2005 r. wraz z ustawowymi odsetkami oraz ustalenie, iż pracodawca zobowiązany jest do wypłaty odszkodowania w okresie od lipca do października 2005 r.

Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2005 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku zasądził od pozwanej Spółki na rzecz powódki tytułem od­szkodowania kwotę 2.552 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 grudnia 2004 r. i nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności, a w pozostałym zakresie po­wództwo oddalił. Podstawę rozstrzygnięcia stanowiły następujące ustalenia.

Powódka zatrudniona była u pozwanego w okresie od 1 marca 1998 r. do 31 października 2004 r. na podstawie umowy na czas nieokreślony. W dniu 30 stycznia 2003 r. powódka podpisała nową umowę o pracę, w której zawarto klauzulę konkurencyjną. Zgodnie z treścią klauzuli pracownik zobowiązywał się do niepodejmowa­nia jakiejkolwiek pracy w przedsiębiorstwach konkurencyjnych minimum przez okres 12 miesięcy od momentu wygaśnięcia umowy o pracę, za co miał otrzymywać w tym okresie miesięczne wynagrodzenie równe średniemu miesięcznemu wynagrodzeniu z ostatniego kwartału pomniejszonemu o premie i nagrody. Zgodnie z umową praco­dawca mógł wycofać się z warunków zakazujących pracę dla przedsiębiorstw konku­rencyjnych i w tym wypadku nie wypłacić sumy odszkodowania. Po ustaniu stosunku pracy strona pozwana nie wypłacała powódce odszkodowania przewidzianego umową o zakazie konkurencji, pomimo że nie podejmowała ona pracy w przedsiębiorstwach konkurencyjnych. W dniu 1 grudnia 2004 r. powódka wystosowała do pracodawcy pismo, w którym domagała się wypłaty odszkodowania. Pozwana Spółka w piśmie z dnia 3 grudnia 2004 r. poinformowała powódkę, że na mocy § 6 ust. 3 umowy o pracę w związku z art. 395 § 1 k.c. odstępuje od umowy o zakazie konkurencji.