Wyrok SN z dnia 3 lipca 2007 r., sygn. I UK 40/07

Nieważność postępowania na podstawie art. 379 pkt 5 k.p.c. zachodzi wówczas, gdy sąd, mimo wadliwego powiadomienia strony, przeprowadza na rozprawie dowód z opinii biegłych, której odpis doręczono stronie w przeddzień posiedzenia zakończonego wydaniem niekorzystnego dla niej wyroku.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca),

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Jerzy Kwaśniewski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 lipca 2007 r. sprawy z odwołania Danuty K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w B. o rentę rodzinną w związku z wypadkiem w drodze do pracy Henryka K., na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyj­nego w Białymstoku z dnia 17 października 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 18 maja 2006 r. [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania temu Sądowi Okręgowemu pozostawiając mu rozstrzygnięcie o kosz­tach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z 30 grudnia 2005 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w B. odmówił Danucie K. prawa do renty rodzinnej w związku z wypadkiem przy pracy z 7 marca 1986 r., któremu uległ mąż wnioskodawczyni Henryk Mikołaj K. Organ rento­wy powołując się na orzeczenie lekarza orzecznika uznał, że nie ma związku między śmiercią a wypadkiem przy pracy.

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Suwałkach wyrokiem z dnia 18 maja 2006 r. [...] oddalił odwołanie wniesione przez Danutę K. Sąd Okręgowy ustalił, iż Henryk Mikołaj K. zmarł w dniu 7 sierpnia 2005 r. i do chwili śmierci pobierał rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, któ­remu uległ 7 marca 1986 r. Dla ustalenia związku przyczynowego między zgo­nem, a wypadkiem z 7 marca 1986 r. Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych leka­rzy z zakresu: onkologii, ortopedii, urologii i interny. Biegli stwierdzili, że w wyniku wypadku Henryk Mikołaj K. doznał: wielonarządowego złamania kości udowej lewej, wstrząśnienia nerek z krwiomoczem, złamania panewki stawu biodrowego lewego bez przemieszczenia, złamania wyprostka barkowego łopatki lewej bez przemieszczenia, złamania głowy kości łokciowej lewej bez przemieszczenia, wieloodłamowego złamania rzepki prawej, rany powieki lewej. Przyczyną zgonu była natomiast choroba nowotworowa pęcherza moczowego i jelita grubego, le­czona od października 1992 r. W ocenie biegłych choroba ta nie pozostawała w związku z przebytym urazem wielonarządowym. Organ rentowy nie kwestionował opinii. Wnioskodawczyni natomiast stwierdziła, że „myśli i czuje, że jest zła”. Niemniej jednak subiektywne odczucia wnioskodawczyni nie mogły, w ocenie Sądu, podważyć logicznie przedstawionego stanowiska biegłych. Opiniujący lekarze posiadają bowiem odpowiednie specjalizacje, jak również wiedzę teoretyczną i praktyczną. Zdaniem Sądu opinia jest wiarygodna i w pełni przydatna do ustaleń faktycznych.