Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2007 r., sygn. I PZ 25/06

Złożenie przez profesjonalnego pełnomocnika w terminie wniosku „o doręczenie wyroku” z wyraźnym powołaniem się na zgłoszenie tego żądania „na podstawie art. 387 § 3 k.p.c.” należy potraktować jako wniosek o doręczenie orzeczenia sądu drugiej instancji wraz z uzasadnieniem, a nie o doręczenie sa­mej sentencji orzeczenia na podstawie art. 9 k.p.c.

Przewodniczący SSN Zbigniew Hajn,

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Herbert Szurgacz.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 stycznia 2007 r. sprawy z powództwa Czesława N. przeciwko „I.-J.” SA w J. o zapłatę, na skutek zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 30 stycznia 2006 r. [...]

uchylił zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu postanowie­niem z 30 stycznia 2006 r. [...] odrzucił wniosek pełnomocnika strony pozwanej I.-J. SA w J. o doręczenie uzasadnienia wyroku tego Sądu z 12 stycznia 2006 r. w spra­wie z powództwa Czesława N. o zapłatę premii regulaminowej. W uzasadnieniu po­stanowienia podniesiono, że pełnomocnik strony pozwanej pismem z 16 stycznia 2006 r. wniósł o doręczenie mu wyroku z 12 stycznia 2006 r. Odpis wskazanego orzeczenia (sentencja wyroku) został doręczony pełnomocnikowi strony pozwanej 20 stycznia 2006 r. Pismem z 25 stycznia 2006 r. pełnomocnik pozwanej Spółki wniósł o uzupełnienie dokonanego doręczenia przez przesłanie uzasadnienia wyroku. Pełnomocnik zwrócił uwagę, że złożenie wniosku o doręczenie „w trybie art. 387 § 3 k.p.c.” rodzi obowiązek doręczenia wyroku z uzasadnieniem.