Uchwała SN z dnia 28 września 2006 r. sygn. I KZP 17/06

Czyn wyczerpujący obecnie znamiona przestępstwa określonego w art. 246 k.k., a przed dniem 1 września 1998 r. - w art. 184 k.k. z 1969 r., zakwalifikowany - z uwagi na treść art. 4 § 1 k.k. - na podstawie przepisu, który stracił moc obowiązującą (art. 246 k.k. z 1932 r.), podlega wyłączeniu na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz. U. Nr 64, poz. 390) spod działania tej ustawy.

Przewodniczący: Prezes SN L. Paprzycki.

Sędziowie SN: J. Grubba, W. Kozielewicz, W. Płóciennik (sprawozdawca), A. Siuchniński, S. Zabłocki oraz SA (del. do SN) M. Gierszon.

Prokurator Instytutu Pamięci Narodowej - Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu: L. Nowakowski.

Sąd Najwyższy - Izba Karna, w sprawie Stanisława D. po rozpoznaniu przedstawionego na podstawie art. 59 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 240, poz. 2052) przez Sąd Najwyższy w składzie trzech sędziów, postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2006 r., do roz-strzygnięcia powiększonemu składowi Sądu Najwyższego zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 grudnia 1989 r. o amnestii (Dz. U. Nr 64, poz. 390) wyłączenie stosowania tej ustawy do przestępstw określonych w art. 184 kodeksu karnego z 1969 r., może stanowić podstawę wyłączenia stosowania tejże ustawy do przestępstw określonych w art. 246 kodeksu karnego z 1932 r., w oparciu o tożsamość znamion przedmiotowych?”

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

UZASADNIENIE

Skład zwykły Sądu Najwyższego, rozpoznający kasację, przekazał do rozstrzygnięcia składowi powiększonemu tego Sądu zagadnienie prawne w następującym układzie procesowym.

Wyrokiem z dnia 15 lutego 2005 r., Sąd Rejonowy w B.:

I. uznał Stanisława D. za winnego zbrodni komunistycznej polegającej na tym, że w okresie pomiędzy dniem 13 kwietnia 1950 r., a dniem 15 lipca 1950 r. w B., będąc funkcjonariuszem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w B., a tym samym funkcjonariuszem państwa komunistycznego, działając wspólnie z innymi funkcjonariuszami Urzędu Bezpieczeństwa, w celu uzyskania określonej treści wyjaśnień znęcał się fizycznie nad zatrzymanym a następnie tymczasowo aresztowanym Emilem K. w ten sposób, że bił go rękami po twarzy, kablem po piętach a nadto polecił umieszczenie go w karcerze na okres 48 godzin w warunkach szczególnie uciążliwych, tj. przestępstwa z art. 246 k.k. z 1932 r. w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w zw. z art. 4 § 1 k.k. i na podstawie art. 246 k.k. z 1932 r. wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności,