Uchwała SN z dnia 13 lipca 2006 r. sygn. III SZP 3/06

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec

SSN Józef Iwulski

Protokolant Dorota Białek

w sprawie z odwołania Towarzystwa Finansowo - Inwestycyjnego Spółki z o.o. w Warszawie w upadłości

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o ochronę konkurencji,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 13 lipca 2006 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie

z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. akt VI ACa 548/05,

Czy stosowanie przez przedsiębiorcę wzorca umowy zawierającego postanowienie umowne o treści tożsamej z treścią postanowień uznanych za niedozwolone wyrokiem Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wydanym w stosunku do innego przedsiębiorcy i wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 479⁴⁵ § 2 k.p.c. może być uznane za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów określoną w art. 23a ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (tekst jednolity: Dz. U. z 2003 r. Nr 86, poz. 804 ze zm.)

podjął uchwałę:

stosowanie postanowień wzorców umów o treści tożsamej z treścią postanowień uznanych za niedozwolone prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów i wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 479⁴⁵ § 2 k.p.c. może być uznane w stosunku do innego przedsiębiorcy za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów (art. 23a ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jednolity tekst: Dz. U. z 2003 r. Nr 68, poz. 804 ze zm.).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 lutego 2003 r. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej jako Prezes UOKiK), po przeprowadzeniu z urzędu postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, uznał wykorzystywanie przez Towarzystwo Finansowo-Inwestycyjne Sp. z o.o. w Warszawie szeregu postanowień umownych za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów w rozumieniu art. 23a ust. 2 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, polegającą na stosowaniu postanowień wzorców umownych, które zostały wpisane do rejestru postanowień umownych uznanych za niedozwolone i nakazał zaniechania jej stosowania. W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż stosowane przez TFI Sp z o.o. wzorce umowne zawierają postanowienia, które literalnie różnią się od postanowień wpisanych do rejestru, jednak są tożsame w treści. Zdaniem Prezesa UOKiK niedozwolonym postanowieniem umownym jest każde, które dotyczy takiego samego zachowania, jak zawarte w postanowieniu wpisanym do rejestru. Niedozwolone są postanowienia umów, które mieszczą się w hipotezie klauzuli wpisanej do rejestru, nawet jeżeli różnią się treścią ale wywołują ten sam skutek.