Wyrok SN z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. I UK 153/06

Prawomocne postanowienie komornika o umorzeniu egzekucji jest doku­mentem urzędowym (art. 244 k.p.c.), z którym łączy się domniemanie bezskuteczności egzekucji.

Przewodniczący SSN Roman Kuczyński,

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Józef Iwulski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 grudnia 2006 r. sprawy z odwołania Janusza N. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w N.S. o należności z tytułu składek, na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 3 listopada 2005 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wyrokiem z 29 kwietnia 2004 r. [...] oddalił odwołanie Janusza N. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w N.S. z 5 lipca 2002 r., którą organ rentowy nałożył odpowiedzialność za zaległe należności z tytułu składek, obciążające Przedsiębiorstwo Rozwoju Informatyki Telekomunikacji „P.” Spółkę z o.o. z siedzibą w G., na członka zarządu Janusza N.: z tytułu składek na FUS za okres od listopada 1999 r. do maja 2002 r. w kwocie 252.647,99 zł wraz z odsetkami w kwocie 140.649,20 zł oraz kosz­tami upomnień w kwocie 24,80 zł, z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od grudnia 1999 r. do 5 lutego 2002 r. w kwocie 49.181,96 zł wraz z odsetkami w kwocie 27.208,50 zł oraz kosztami upomnień w kwocie 24,80 zł, a także z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od marca 1999 r. do maja 2002 r. w kwocie 20.685,48 zł wraz z odsetkami w kwocie 11.915,00 zł oraz kosztami upomnień w kwocie 24,80 zł.

Sąd pierwszej instancji uznał za bezsporne, że odwołujący się Janusz N. jako członek jednoosobowego zarządu spółki ponosi odpowiedzialność za jej zobowiązania wobec ZUS. Odwołujący się nie kwestionował wysokości tych zobowiązań. W oparciu o dowody z dokumentów, znajdujące się w aktach organu rentowego, oraz zeznania odwołującego się Janusza N. słuchanego w charakterze strony Sąd pierw­szej instancji ustalił, że ZUS Oddział w N.S. ocenił stan majątkowy odwołującego się w sprawozdaniu z 9 kwietnia 2002 r., wykazie majątkowym oraz kwestionariuszu o stanie majątkowym z 8 kwietnia 2002 r., z których wynikało, że nie posiada on mie­nia, z którego możliwe byłoby ściągnięcie zaległych spornych należności wobec or­ganu rentowego. Sąd Okręgowy ustalił ponadto, że wcześniej organ rentowy prawomocną decyzją z 5 lipca 2000 r. określił wysokość należności z tytułu składek i 12 września 2000 r. złożył wniosek o ukaranie Janusza N. do Kolegium do Spraw Wykroczeń przy Sądzie Rejonowym w G. Wobec odwołującego się toczyły się postępowania przed Kolegium do Spraw Wykroczeń w G. [...] oraz przed Sądem Rejonowym w G. [...]. Według ustaleń Sądu Okręgowego, Komornik Sądowy Rewiru przy Sądzie Rejonowym w G. pismem z 7 czerwca 2002 r. zawiadomił ZUS N.S. Inspektorat G., że postępowania egzekucyjne prowadzone w stosunku do Spółki „P.” z ruchomości oraz wierzytelności są nieskuteczne. Obecnie sytuacja finansowa spółki uległa po­prawie, spółka odzyskuje płynność finansową i wyrównuje swoje zobowiązania z tytułu składek na rzecz ZUS.