Wyrok SN z dnia 22 czerwca 2006 r. sygn. V CSK 70/06

1. Reguły wykładni oświadczeń woli należy stosować nie tylko do ustalenia treści złożonych oświadczeń woli, ale także do stwierdzenia, czy dane zachowania stron stanowią oświadczenia woli;

2. W razie naruszenia upoważnienia do uzupełnienia weksla in blanco przez wpisanie wyższej sumy od kwoty wierzytelności, dla której zabezpieczenia weksel in blanco został wręczony, osoba na nim podpisana staje się zobowiązana wekslowo w granicach, w jakich tekst weksla jest zgodny z upoważnieniem.

Sędzia SN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)

Sędzia SN Zbigniew Kwaśniewski

Sędzia SN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa „K.B.”, spółki z o.o. w W. przeciwko Kazimierzowi M. i Magdalenie M. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2006 r. skargi kasacyjnej pozwanych od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 7 września 2005 r.

oddalił skargę kasacyjną oraz zasądził od pozwanych solidarnie na rzecz strony powodowej kwotę 3126 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy nakazem zapłaty z dnia 20 września 2002 r. zasądził solidarnie od małżonków Kazimierza M. i Magdaleny M. na rzecz „K.B.”, spółki z o.o. w W., kwotę 469 391,77 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 sierpnia 2002 r. Po rozpoznaniu zarzutów pozwanych Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 8 listopada 2004 r. obniżył zasądzoną kwotę do kwoty 188 119,39 zł, a odsetki ustawowe od tej sumy zasądził od dnia 27 sierpnia 2002 r.

Wyrokiem z dnia 7 września 2005 r. Sąd Apelacyjny oddalił apelację pozwanych od wyroku Sądu Okręgowego, ustalając, że w dniu 17 listopada 2000 r. pozwany wręczył powódce weksel podpisany przez niego jako wystawcę, a przez pozwaną jako poręczycielkę, wraz z deklaracją wekslową upoważniającą powódkę do wypełnienia weksla w każdym czasie na sumę odpowiadającą zadłużeniu Jerzego Z. wobec powódki z tytułu niezwrócenia jej kwot otrzymanych na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Niemiec oraz przekroczenia granic pełnomocnictwa do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku bankowym powódki; powódka deklarację wekslową otrzymała także od pozwanej. Pełnomocnictwo dla Jerzego Z. do dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku bankowym powódki zostało wystawione w dniu 21 listopada 2000 r. Kiedy oczywiste stało się zadłużenie Jerzego Z. wobec powódki, pozwany - który korzystał z pomocy Jerzego Z. przy wykonywaniu swego zobowiązania względem powódki - poręczył zapłatę jego długu. Było to poręczenie nie za dług przyszły, lecz za dług istniejący, skonkretyzowany co do wysokości. Podpisana przez pozwanego deklaracja wekslowa wręczona powódce określała zadłużenie Jerzego Z. w dniu 1 listopada 2000 r. na kwotę 127 846,09 zł oraz upoważniała powódkę do objęcia sumą wekslową również odsetek ustawowych od tej kwoty. Zgodnie z brzmieniem deklaracji wekslowej, data płatności weksla mogła być przez powódkę określona według swego uznania. Powódka wypełniła otrzymany blankiet wekslowy, wpisując jako sumę wekslową - kwotę 469 391,77 zł, jako termin wystawienia - 17 listopada 2000 r., jako termin płatności przyrzeczonej sumy wekslowej - 26 sierpnia 2002 r., jako remitenta - siebie. Zastrzegła także, że weksel jest płatny w Banku Zachodnim S.A., Oddział w W. Kwota 188 119,39 zł zasądzona wyrokiem Sądu Okręgowego, uznanym przez Sąd Apelacyjny za trafny, obejmuje wymienioną w deklaracji wekslowej sumę zadłużenia Jerzego Z. (127 846,09 zł) oraz odsetki ustawowe od tej sumy za okres do dnia 26 sierpnia 2002 r.