Wyrok SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. I CSK 135/05

Podmiot prowadzący niepubliczną szkołę w zakresie nauczania policealnego jest przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1a ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (jedn. tekst: Dz.U. z 2005 r. Nr 244, poz. 2080 ze zm.).

Sędzia SN Jan Górowski (przewodniczący)

Sędzia SN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)

Sędzia SN Henryk Pietrzkowski

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przeciwko "P. - C.K.K.", spółce z o.o. w Ł. o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w

dniu 9 marca 2006 r. skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2005 r.

uchylił zaskarżony wyrok w pkt III oraz II w części dotyczącej oddalenia apelacji w zakresie żądania uznania za niedozwolone klauzul umownych opisanych w pkt 1 a, c i d wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2004 r. i w tej części przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego oraz oddalił skargę kasacyjną w pozostałej części.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy uznał za niedozwolone postanowienia wzorca umownego „umowy o świadczenie usług edukacyjnych”, umieszczane przez pozwanego "P. - C.K.K.", sp. z o.o. w Ł. w umowach ze słuchaczami (konsumentami) i zakazał ich stosowania. W ocenie Sądu, klauzula zawarta w § 5 ust. 4 przewidywała odsetki umowne za opóźnienie, a nie karę umowną. Tę i pozostałe klauzule należało uznać za niedozwolone, ponieważ były sprzeczne z dobrymi obyczajami i rażąco naruszały interes konsumenta (art. 385§ 1 k.c.). Klauzula wyrażona w § 5 ust. 7 dotyczyła dyscyplinarnego wykreślenia słuchacza lub zawieszenia go w prawach słuchacza jako zdarzeń niezwalniających go z obowiązku uregulowania opłaty czesnego za semestr w pełnej wysokości. Klauzule zawarte w § 6 ust. 2 i 6 ust. 3 wzorca regulowały konsekwencje rezygnacji słuchacza z nauki (przed i po rozpoczęciu zajęć) w zakresie obowiązku zapłaty czesnego. W ostatniej klauzuli (§ 7 ust. 1) pozwana spółka zastrzegła sobie uprawnienie do zmiany wysokości czesnego za naukę na semestrach programowo wyższych.