Wyrok SN z dnia 1 grudnia 2006 r., sygn. I CSK 315/06

Naruszenie przez biegłego rewidenta zasad wykonywania tego zawodu, określonych ustawowo oraz w tzw. normach deontologicznych może być - w okolicznościach sprawy - uznane za czyn niedozwolony (ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, Dz.U. Nr 121, poz. 591 ze zm. oraz ustawa z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach ich samorządzie, Dz.U. Nr 121, poz. 592 ze zm.).

Sędzia SN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca) Sędzia SN Stanisław Dąbrowski Sędzia SN Kazimierz Zawada

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa "A.2.P.", spółki z o.o. w W. przeciwko "K.P.M.G.P.A.", spółce z o.o. w W. z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A., I Inspektorat w W. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 1 grudnia 2006 r., skarg kasacyjnych strony pozwanej i interwenienta ubocznego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 28 marca 2006 r. uchylił zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo i orzekającej o kosztach procesu i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powodowa spółka z o.o. "A.2.P." domagała się zasądzenia od pozwanego "K.P.M.G.P.A.", spółki z o.o. kwoty 629 843,98 zł z tytułu odszkodowania wyrównującego szkodę powstałą przez to, że pozwana odpowiada za zawinione naruszenie norm wykonywania zawodu biegłego rewidenta i zasad badania sprawozdania finansowego, co spowodowało konieczność zapłacenia odsetek od zaległości podatkowych oraz uiszczenia wynagrodzenia pozwanej. Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z dnia 12 kwietnia 2005 r. oddalił powództwo, ustalając, że dniu 30 grudnia 1998 r. strony zawarły umowę dotyczącą przeprowadzenia rocznego badania sprawozdania finansowego powodowej spółki za 1998 r. W wykonaniu tej umowy sporządzona została opinia biegłego rewidenta i raport z przeprowadzonych badań. W opinii stwierdzono, że sprawozdanie finansowe powodowej spółki zostało sporządzone zgodnie z zasadami rachunkowości stosowanymi w sposób ciągły na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych. Stwierdzono też, że sprawozdanie finansowe co do formy i treści zgodne jest z obowiązującymi przepisami prawa i umową spółki oraz przedstawia rzetelnie i jasno informacje istotne dla oceny rentowności, wyniku finansowego, działalności gospodarczej oraz sytuacji majątkowej i finansowej spółki. Zarówno opinia, jak i raport nie zawierały żadnych zastrzeżeń do prawidłowości sprawozdania finansowego spółki. Za wykonanie umowy powodowa spółka zapłaciła pozwanej wynagrodzenie w kwocie 39 424,19 zł. Pod koniec 2000 r. w powodowej spółce przeprowadzona została kontrola przez Urząd Kontroli Skarbowej. W toku niej zakwestionowano m.in. stawkę podatku od towarów i usług przyjętą przez powodową spółkę dla tzw. prowizji międzynarodowej. Urząd uznał, że obowiązuje stawka 22 % podatku od towarów i usług, a nie 0 %, jak przyjęła strona powodowa. W konsekwencji wydana została decyzja określająca wysokość zaległego zobowiązania podatkowego powodowej spółki oraz wysokość odsetek za zwłokę, a także wysokość dodatkowego zobowiązania podatkowego wynikającego z art. 27 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.). Powodowa spółka uiściła te należności.