Postanowienie SN z dnia 4 sierpnia 2005 r. sygn. II KK 189/05

Brak sprzeciwu oskarżonego jest formalnym warunkiem wydania orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego na posiedzeniu wyznaczonym w tym celu na podstawie art. 339 § 2 k.p.k. Sąd, nie dysponując danymi pozwalającymi przyjąć, że oskarżony nie sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, nie może orzec o warunkowym umorzeniu, jeśli stanowisko oskarżonego nie zostało wyrażone przed wydaniem orzeczenia. W sprawie niniejszej oskarżony nie złożył oświadczenia, co do tego, że nie sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu postępowania. Rozpoznanie przez Sąd Rejonowy niniejszej sprawy na posiedzeniu i wydanie postanowienia o warunkowym umorzeniu postępowania, naruszało w sposób rażący przepis art. 341 § 1 k.p.k., godziło przy tym w prawo oskarżonego do obrony, co niewątpliwie miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia.