Wyrok SN z dnia 6 grudnia 2005 r. sygn. III PK 91/05

1. „Sytuacja finansowa pracodawcy”, stanowiąca podstawę zawieszenia stosowania przepisów prawa pracy (art. 9¹ i art. 241²⁷ k.p.) lub postanowień umów o pracę (art. 23^1a k.p.) nie podlega kontroli sądu.

2. Niektóre składniki wynagrodzenia za pracę mogą być określone w re­gulaminie wynagradzania (art. 77² k.p.), mimo że pozostałe składniki reguluje obowiązujący u tego pracodawcy zakładowy układ zbiorowy pracy (art. 241 § 1 pkt 1 k.p.).

3. Stwierdzenie w regulaminie premiowania, że „pracodawca może two­rzyć fundusz na wypłatę premii” należy interpretować w ten sposób, że jeżeli partnerzy społeczni zawrą porozumienie stwierdzające brak możliwości utwo­rzenia tego funduszu, to sąd w zasadzie nie może kwestionować tej oceny. W razie braku tego porozumienia, możliwość utworzenia funduszu ocenia sąd.

4. Rejestracja jednolitego tekstu zakładowego układu zbiorowego na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Ko­deks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 113, poz. 547 ze zm.) miała charakter porządkowy, a nie konstytutywny.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 grudnia 2005 r. sprawy z powództwa Bernarda P. przeciwko L. Zakładom Przemysłu Spirytu­sowego „P.” SA o premię, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 7 czerwca 2005 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Lu­blinie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyj­nego.