Postanowienie SN z dnia 1 marca 2004 r. sygn. V KK 248/03

W wypadku, gdy czynności wykonawcze sprawcy wyłudzającego nienależny zwrot podatku VAT, w myśl ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), nie sprowadzają się do zaniechania rzetelnego zgłoszenia przedmiotu opodatkowania, prowadzącego do uniknięcia wydatku z własnego mienia kosztem uszczuplenia spodziewanego dochodu finansowego Skarbu Państwa, lecz polegają na działaniu fingującym istnienie obowiązku podatkowego - wyłącznie w celu osiągnięcia z tego tytułu korzyści z majątku Skarbu Państwa - przez upozorowanie przed organem skarbowym (przy pomocy fikcyjnych dokumentów lub przez podjęcie innych jeszcze czynności) przeprowadzenia realnej transakcji, w tym dotyczącej rzeczywiście istniejącego towaru, a nie jego substytutu, to działanie takie stanowi przestępstwo określone w przepisach Kodeksu karnego, nie zaś przestępstwo skarbowe.

Przewodniczący: sędzia SN J. Skwierawski.

Sędziowie SN: B. Rychlicki, D. Rysińska (sprawozdawca).

Prokurator Prokuratury Krajowej: K. Parchimowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie Leszka K. i Andrzeja Ś., skazanych z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 i art. 294 § 1 k.k. oraz art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 1 k.k. i art. 12 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 1 marca 2004 r. kasacji, wniesionych przez obrońców skazanych od wyroku Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 12 lutego 2003 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w S. z dnia 28 marca 2002 r.,

oddalił obie kasacje, w tym kasację wniesioną na korzyść Leszka K. - jako oczywiście bezzasadną (...)

Z uzasadnienia :

Leszek K. i Andrzej Ś. stanęli pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 16 § 1 k.k. w zw. z art. 201 k.k. w zb. z art. 266 § 2 k.k. w zw. z art. 58 k.k. i art. 10 § 2 k.k. (z 1969 r.).

Każdemu z oskarżonych (odpowiadających początkowo w dwóch różnych postępowaniach) postawiono odrębnie sformułowane zarzuty (...). Z opisu czynów wynika, że obu oskarżonym zarzucono wspólne i w porozumieniu działanie przestępstwem ciągłym, polegające na tym, że w okresie od czerwca do grudnia 1995 r. w S. i w W., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wyłudzili ze Skarbu Państwa mienie znacznej wartości w łącznej kwocie 1 982 886 zł tytułem zwrotu nienależnego podatku VAT - poprzez kierowanie, zgodnie z przyjętym planem, czynnościami innych osób, prowadzącymi do przedłożenia w Urzędach Skarbowych w S. i w W. sporządzonych w sierpniu i we wrześniu 1995 r. fikcyjnych (niekorzystnych dla polskich podmiotów gospodarczych) umów i potwierdzających je faktur - dotyczących szczegółowo opisanych, kolejnych transakcji zakupu przez Spółdzielnię Inwalidów od zagranicznej firmy D. licencji na produkcję specjalistycznych urządzeń elektronicznych (o szczegółowo wymienionych symbolach i cenach) o łącznej wartości 4 462 360 USD, sprzedaży tych urządzeń spółkom G. i M., a następnie dalszej ich sprzedaży przez te spółki zagranicznej firmie H. za łączną kwotę 3 624 040 USD - jakie to dokumenty, z umyślnie zawyżoną wartością księgową transakcji, odnoszące się do bezużytecznych (nie posiadających żadnego praktycznego zastosowania) elementów elektronicznych, stały się podstawą uruchomienia przepływu funduszy przez konta bankowe kontrahentów (poprzez system koniecznych dla całej operacji przedpłat, zapoczątkowanych przez firmę Hi przekazywanych za pośrednictwem polskich podmiotów firmie D. z tytułu zapłaty za licencje) oraz wypłacenia przez Urzędy Skarbowe spółkom G. i M. kolejnych kwot z tytułu zwrotu podatku VAT, które to kwoty, poprzez ów mechanizm przedpłat na kolejne umowy i zwrotów z różnego tytułu (związanych z rzekomo poniesionymi przez spółki kosztami produkcji oraz z kolejną umową noszącą datę 4 października 1995 r., której zawarcie nie doszło do skutku), przepłynęły na konta zagranicznych kontrahentów.