Postanowienie SN z dnia 7 kwietnia 2004 r. sygn. III KRS 2/04

Odwołanie od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa powinno zawierać wskazanie jego podstaw, rozumianych tak jak podstawy kasacyjne (art. 393³ § 1 pkt 2 w związku z art. 393¹ k.p.c. oraz w związku z art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Dz.U. Nr 100, poz. 1082 ze zm.).

Przewodniczący SSN Andrzej Wasilewski

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2004 r. sprawy z odwołania Godzimierza G. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 16 października 2003 r. [...] umarzającej postępowanie z wniosku zainteresowanego o stwierdzenie nieważności uchwał Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 11 października 2000 r. [...] i z dnia 12 grudnia 2000 r. [...] w przedmiocie stwierdzenia okoliczności powodujących utratę uprawnień wynikających z sędziowskiego stanu spoczynku.

odrzucił odwołanie.

Uzasadnienie

Uchwałą z 11 października 2000 r. [...] utrzymaną w mocy uchwałą z 12 grudnia 2000 r. [...], Krajowa Rada Sądownictwa stwierdziła w stosunku do sędziego w stanie spoczynku Godzimierza G. okoliczności wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 1998 r. Nr 98, poz. 607), powodujące utratę prawa do stanu spoczynku i uposażenia w stanie spoczynku.