Uchwała SN z dnia 16 września 2004 r., sygn. III UZP 3/04

Przewodniczący SSN Barbara Wagner, Sędziowie SN: Herbert Szurgacz, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2004 r. sprawy z wniosku Włodzimierza K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w S. o prawo do renty związane z chorobą zawodową i wysokość emerytury, na skutek zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Lublinie z dnia 14 lipca 2004 r. [...]

„Czy wysokość emerytury przysługującej repatriantowi, który nie pozostawał w ubezpieczeniu społecznym w Polsce, należy ustalać w wysokości najniższej emerytury - w oparciu o treść art. 23 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 167, poz. 1118 ze zm.), czy też mając na uwadze treść art. 16 u 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (tekst jed. Dz.U. Nr 53 z 2004 r., poz. 532) przy obliczaniu wysokości emerytury należy ustalać podstawę jej wymiaru w oparciu o treść art. 15 cyt. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r., stosując odpowiednio zasady wynikające z treści § 10 rozp. Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru emerytur i rent (tekst jedn. Dz.U. Nr 11 z 1989 r., poz. 63 ze zm.) a w przypadku pozytywnej odpowiedzi na człon drugi pytania czy do ustalania podstawy wymiaru należy uwzględniać: