Wyrok SN z dnia 17 września 2004 r. sygn. V CK 60/04

W postępowaniu nakazowym sąd z urzędu uwzględnia formalną nieważność weksla.

Sędzia SN Lech Walentynowicz (przewodniczący)

Sędzia SN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca)

Sędzia SN Gerard Bieniek

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa „A.”, spółki z o. o. w W. przeciwko Gminie L.K. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 września 2004 r. kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 października 2003 r.

oddalił kasację i zasądził od pozwanej na rzecz powoda 3600 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 marca 2003 r. Sąd Okręgowy w Świdnicy utrzymał w mocy nakaz zapłaty z dnia 13 grudnia 2002 r., zobowiązujący pozwaną Gminę L.K. do zapłaty na rzecz powódki, „A.”, spółki z o.o. w W., kwoty 259 350,15 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 17 sierpnia 2002 r. Rozstrzygnięcie to oparł na następujących ustaleniach i ocenach.

Powodowa spółka domagała się zapłaty na podstawie weksla własnego, wypełnionego na kwotę 259 350,15 zł. Wystawca weksla złożył na nim trzy podpisy oraz odcisnął pieczęć „Urząd Gminy w L.K.” Osobami, które podpisały weksel, były: wójt Gminy, jego zastępca oraz skarbnik Gminy, a remitentem była spółka z o.o. „B.-W.D.Ś.” w W. Na odwrocie weksla znajduje się wzmianka o indosowaniu weksla na rzecz powódki.