Wyrok SN z dnia 16 lipca 2004 r. sygn. I CK 41/04

Przepis art. 479¹⁴ k.p.c. jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 202 k.p.c.

Sędzia SN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)

Sędzia SN Mirosław Baczyk

Sędzia SN Stanisław Dąbrowski

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa "E.I.", spółki z o.o. w siedzibą w T. przeciwko "F.", spółce z o.o. z siedzibą w M.-S. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 lipca 2004 r. kasacji strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2003 r.

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 listopada 2002 r. Sąd Okręgowy, Sąd Gospodarczy w Warszawie oddalił powództwo wytoczone przez „E.I.", spółkę z o.o przeciwko stronie pozwanej „F.", spółce z o.o o zapłatę kwoty 72 771,53 zł z ustawowymi odsetkami tytułem zapłaty za sprzedany papier.

Sąd Okręgowy ustalił, że aczkolwiek strona powodowa wystawiła w okresie od dnia 31 maja do dnia 13 czerwca 2001 r. osiem faktur VAT, w których jako nabywcę towaru i zobowiązaną do zapłaty wskazała stronę pozwaną to jednak nie było podstawy do uznania zasadności żądania pozwu, strona pozwana bowiem zaprzeczyła, ażeby dostarczono jej towar, i podniosła, że na fakturach nie ma jej firmowej pieczęci oraz podpisu osoby upoważnionej do odbierania faktur. Na stronie powodowej, zgodnie z art. 6 k.c, spoczywał zaś obowiązek udowodnienia faktów uzasadniających dochodzone roszczenie. Obowiązkowi temu nie uczyniła zadość, natomiast nie było rzeczą Sądu, wobec art. 232 k.p.c, wyręczanie strony korzystającej z pomocy zawodowego pełnomocnika i przeprowadzanie dowodów z urzędu.

Apelacja strony powodowej, w której zarzucono naruszenie art. art. 227, 230 i 479 § 2 k.p.c, została przez Sąd Apelacyjny w Warszawie oddalona wyrokiem z dnia 9 września 2003 r.