Wyrok SN z dnia 3 grudnia 2003 r. sygn. I PK 113/03

Uprawnienie do odprawy pieniężnej przysługującej dyrektorowi przedsiębiorstwa państwowego na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.) nie zostało uchylone przez unormowania zawarte w art. 12, 13 i 26 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.), a jedynie zmodyfikowane.

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2003 r. sprawy z powództwa Jana D. przeciwko Przedsiębiorstwu Przemysłu Metalowego „P." Przedsiębiorstwu Państwowemu w W. o odprawę, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 12 listopada 2002 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie wyrokiem z dnia 12 listopada 2002 r. oddalił apelację pozwanego Przedsiębiorstwa Przemysłu Metalowego „P." Przedsiębiorstwa Państwowego w W. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Chełmie z dnia 18 kwietnia 2002 r. zasądzającego na rzecz powoda Jana D. kwotę 16.791 zł z ustawowymi odsetkami tytułem odprawy pieniężnej. W sprawie tej ustalono, że powód był zatrudniony na stanowisku dyrektora pozwanego przedsiębiorstwa państwowego od dnia 1 września 1992 r. Pismem z dnia 22 czerwca 2001 r. powód został odwołany z tego stanowiska przez organ założycielski ze skutkiem na dzień 30 września 2001 r. Obowiązujące u pozwanego pracodawcy zakładowe przepisy płacowe nie przewidują dla zwalnianego dyrektora odprawy w związku z odwołaniem ze stanowiska. Powodowi nie była też przyznana indywidualnie taka odprawa.