Postanowienie SN z dnia 8 stycznia 2002 r. sygn. I CKN 482/00

Skutki prawne odwołania testamentu i odwołania testamentu odwołującego testament następują z chwilą otwarcia spadku, z tym że odwołanie testamentu odwołującego nie przywraca skuteczności testamentu pierwotnie odwołanego.

Sędzia SN Gerard Bieniek (przewodniczący)

Sędzia SN Barbara Myszka

Sędzia SSA Anna Owczarek (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Krystyny M. przy uczestnictwie Dariusza M., Tadeusza K. i Romana K. o stwierdzenie nabycia spadku, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 8 stycznia 2002 r, na rozprawie kasacji wnioskodawczyni oraz uczestnika Dariusza M. od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Tarnobrzegu z dnia 3 września 1998 r.

uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Tarnobrzegu, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 3 września 1998 r. Sąd Wojewódzki w Tarnobrzegu oddalił apelację wnioskodawczyni Krystyny M. od postanowienia Sądu Rejonowego w Sandomierzu z dnia 2 grudnia 1996 r, stwierdzającego, że spadek po Czesławie K., zmarłym dnia 15 marca 1993 r, nabył syn Roman K., łącznie z gospodarstwem rolnym, na podstawie testamentu z dnia 8 marca 1988 r, sporządzonego w formie aktu notarialnego. Sąd przyjął, że testament własnoręczny z dnia 27 września 1992 r. i kolejny sporządzony w formie aktu notarialnego w dniu 28 września 1992 r, w których powołano do dziedziczenia córkę Krystynę M. i wnuka Dariusza M., zostały odwołane przez spadkodawcę testamentem własnoręcznym z dnia 10 listopada 1992 r. Testament z dnia 10 listopada 1992 r, uznany wcześniej przez Sąd pierwszej instancji za oświadczenie wywołujące skutek w postaci odwołania testamentów, został otwarty i ogłoszony w postępowaniu odwoławczym. Postępowanie dowodowe przed sądem odwoławczym zostało uzupełnione o dowody z opinii biegłego lekarza psychiatry i dokumentacji lekarskiej, które wykazały, że w powyższej dacie spadkodawca nie znajdował się w stanie wyłączającym świadome i swobodne podejmowanie decyzji i wyrażenie woli.