Wyrok SN z dnia 10 grudnia 2001 r. sygn. IV KKN 229/01

Przepisy art. 184 § 3 i 4 k.p.k. muszą być wykładane w powiązaniu z treścią art. 6 ust. 3d Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, co prowadzi do wniosku, iż przesłuchując świadka anonimowego w toku postępowania jurysdykcyjnego sąd ma obowiązek zapewnienia oskarżonemu lub (i) jego obrońcy sposobności zadania świadkowi pytań, co jest elementarnym warunkiem umożliwiającym podjęcie przez obronę próby weryfikacji dowodowej wartości tych zeznań.

Przewodniczący: sędzia SN E. Strużyna.

Sędziowie SN: P. Hofmański (sprawozdawca), F. Tarnowski.

Prokurator Prokuratury Krajowej: A. Herzog.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2001 r. sprawy Tadeusza J., Marka D. oraz Jacka M., oskarżonych z art. 158 § 3 i innych k.k., z powodu kasacji, wniesionych przez obrońców oraz prokuratora od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 1 marca 2001 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 30 maja 2000 r.

uchylił wyrok w zaskarżonej części, a na podstawie art. 435 w zw. z art. 518 k.p.k. także w stosunku do Zenona O., oraz wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 30 maja 2000 r. w całości i sprawę przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

Z uzasadnienia:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 30 maja 2000 r., wydanym po ponownym rozpoznaniu sprawy, Jacek M., Tadeusz J. i Marek D. uznani zostali za winnych czynu zakwalifikowanego z art. 158 § 3 k.k., polegającego na udziale w pobiciu, wraz z Zenonem O., Artura K (...). Sąd Okręgo-wy wymierzył Tadeuszowi J. i Markowi D. kary łączne po 4 lata pozbawienia wolności, Jackowi M. zaś karę 5 lat pozbawienia wolności. Zenon O. skazany został na karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.