Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2001 r. sygn. I PKN 392/00

Zespół lekarzy, którego skład nie odpowiada wymaganiom określonym w zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania komisji lekarskich w publicznych zakładach opieki zdrowotnej do orzekania o potrzebie powstrzymania się od pracy nauczyciela w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia oraz trybu postępowania przed komisjami (M.P. Nr 17, poz. 161) nie może wydać orzeczenia wymaganego przez art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) jako warunku nabycia prawa do urlopu dla poratowania zdrowia.

Przewodniczący SSN Barbara Wagner

Sędziowie SN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2001 r. sprawy z powództwa Mirosławy K. przeciwko Szkole Podstawowej w P. o uznanie za bezskuteczne przeniesienia nauczyciela w stan nieczynny, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Radomiu z dnia 29 lutego 2000 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

W imieniu powódki Mirosławy K. wniesiona została kasacja od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Radomiu z dnia 29 lutego 2000 r. [...], którym oddalona została jej apelacja od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Przysusze z dnia 10 grudnia 1999 r. [...].

Sąd Pracy oddalił powództwo Mirosławy K. przeciwko Szkole Podstawowej w P. o uznanie za bezskuteczne przeniesienia jej (jako nauczycielki) w stan nieczynny. Powódka zatrudniona była w pozwanej Szkole od dnia 1 września 1990 r, początkowo na czas określony, a następnie od dnia 1 września 1992 r. na czas nieokreślony. Powierzono jej obowiązki nauczycielki fizyki w wymiarze 18 godzin tygodniowo. Powódka miała ukończony Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Ś. w K. o specjalności magister inżynier budownictwa dróg, ulic i lotnisk. Studia te ukończyła w 1984 r. W1986 r. ukończyła studium pedagogiczne w K. W okresie od 15 października 1994 r. do 15 listopada 1995 r. przebywała na płatnym urlopie dla poratowania zdrowia. W roku szkolnym 1998/99 w pozwanej szkole nauczano fizyki w wymiarze 14 godzin tygodniowo; wszystkie te godziny przypadły powódce. Ponadto nauczała ona jeszcze matematyki (5 godzin). W związku z reformą systemu oświaty na rok szkolny 1999/2000 w programie nauczania przewidziano jedynie 8 godzin fizyki tygodniowo. Dnia 17 sierpnia 1999 r. dyrektor pozwanej szkoły przeniósł w związku z tym powódkę w stan nieczynny od dnia 1 września 1999 r. do dnia 29 lutego 2000 r., pozostawiając nauczycieli po ukończonych wyższych studiach pedagogicznych matematycznych (którzy jako kierunek dodatkowy mieli również fizykę) i im przydzielił lekcje fizyki. Powódka w dniu 20 sierpnia 1999 r. złożyła podanie o udzielenie jej urlopu zdrowotnego. Dyrektor szkoły poinformował ją iż wysłane już zostało do niej pismo informujące o przeniesieniu w stan nieczynny. Pismo takie otrzymała w dniu 19 sierpnia 1999 r. Dyrektor odmówił powódce udzielenia urlopu zdrowotnego, kwestionując prawidłowość zaświadczenia lekarskiego z dnia 18 sierpnia 1999 r. z SP ZOZ w P., stwierdzającego, że stan zdrowia powódki wymaga powstrzymania się od pracy w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia w okresie od 1 września 1999 r. do 31 sierpnia 2000 r. Sąd Pracy przyjął, że zaistniały przesłanki z art. 20 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 26 stycznia1982 r. Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.), bowiem doszło w szkole do zmiany planów nauczania, polegających na ograniczeniu ilości godzin fizyki z 14 do 8 godzin. Taka liczba godzin stanowi mniej niż połowę pensum nauczycielskiego. W przedmiocie wniosku powódki o udzielenie płatnego urlopu dla poratowania zdrowia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że nawet w sytuacji, w której powódka złożyłaby taki wniosek przed podjęciem decyzji o przeniesieniu w stan nieczynny, urlop taki nie mógłby być udzielony z uwagi na to, że nie upłynęło 5 lat od zakończenia poprzedniego urlopu dla poratowania zdrowia (czego wymaga art. 73 ust. 2 Karty Nauczyciela), a ponadto nie zostały spełnione warunki przewidziane w zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 12 marca 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad powoływania komisji lekarskich w publicznych zakładach opieki zdrowotnej do orzekania o potrzebie powstrzymywania się od pracy nauczyciela w celu przeprowadzenia zaleconego leczenia oraz trybu postępowania przed komisjami (M.P. Nr 17, poz. 161).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00