Wyrok SN z dnia 7 marca 2001 r. sygn. I PKN 284/00

Główny księgowy jest osobą zarządzającą zakładem pracy w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 241²⁶ § 2 KP, a zatem układ zbiorowy nie może określać zasad jego wynagradzania, co nie dotyczy jednak odpraw emerytalnych.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Józef lwulski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2001 r. sprawy z powództwa Tadeusza K. przeciwko Zakładom Wyrobów Powlekanych „S." S.A. w P. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 31 grudnia 1999 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Przemyślu wyrokiem z dnia 15 lipca 1999 r. zasądził na rzecz Tadeusza K. od Zakładów Wyrobów Powlekanych „S." S.A. w P. kwotę 35.688 zł tytułem odprawy emerytalnej.

Sąd ten ustalił, że powód został zatrudniony w Zakładach „S." 15 czerwca 1991 r. Dyrektor powołał go na stanowisko głównego księgowego na podstawie art. 44 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1991 r. Nr 18, poz. 80 ze zm.). W akcie powołania określone zostały warunki, na jakich powód będzie świadczył pracę. Niezależnie od tego, 18 czerwca 1991 r. zawarta została umowa o pracę między stronami, w której zagwarantowano powodowi wynagrodzenie płatne w sposób i na warunkach przewidzianych w układzie zbiorowym pracowników przemysłu lekkiego oraz zakładowym systemie wynagradzania. W wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego Zakładów Wyrobów Powlekanych „S." w P. powstała spółka prawa handlowego - Zakłady Wyrobów Powlekanych „S." Spółka Akcyjna. Wpisana ona została do rejestru handlowego postanowieniem Sądu Rejonowego w Przemyślu z dnia 24 lipca 1992 r. Powód został zatrudniony przez jej Radę Nadzorczą na stanowisku wiceprezesa Zarządu -głównego księgowego. W umowie o pracę zawartej 18 września 1992 r. zagwarantowano powodowi wynagrodzenie za pracę, płatne z dołu, na warunkach określonych przez Radę. Zgodnie z uchwałą Rady Nadzorczej [...] z 18 września 1992 r. wynagrodzenie to miało składać się z części stałej w wysokości czterokrotnej średniej płacy zakładowej brutto łącznie z wypłatami z zysku z miesiąca poprzedniego oraz części ruchomej, tzw. tantiemy, w wysokości 2,5 % zysku netto, nie więcej niż 400 milionów starych złotych, przy czym Prezes Zarządu miał otrzymywać 50% przypadającej kwoty, pozostałą część mieli otrzymywać członkowie Zarządu według propozycji Prezesa, po zatwierdzeniu przez Radę Nadzorczą. W aktach osobowych powoda znajduje się ponadto druga umowa o pracę z 1 sierpnia 1992 r., której odbiór powód pokwitował 5 kwietnia 1995 r. Wynika z niej, że powód został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, na czas nieokreślony, powierzono mu obowiązki wiceprezesa Zarządu Spółki i głównego księgowego. Zgodnie z tą umową mogła ona zostać rozwiązana za trzymiesięcznym wypowiedzeniem w razie wygaśnięcia mandatu członka Zarządu lub odwołania ze stanowiska z innych przyczyn niż określone w art. 52 lub 53 KP. Uchwałą Rady Nadzorczej z 15 kwietnia 1994 r. powód został powołany na członka Zarządu Spółki, a uchwałą Rady z 23 lipca 1994 r. zmieniono zasady wynagradzania członków Zarządu. Od 1 lipca 1992 r. powód miał otrzymywać stałą część wynagrodzenia oraz premię. Na wniosek Prezesa Zarządu Spółki Rada Nadzorcza podjęła uchwałę o odwołaniu powoda z funkcji członka Zarządu z dniem 12 stycznia 1998 r. Stosunek pracy nie został jednak rozwiązany. Powód nadal wykonywał obowiązki głównego księgowego i otrzymywał wynagrodzenie w takiej wysokości, jak poprzednio (5.948 zł), mimo że warunki zatrudnienia nie zostały potwierdzone na piśmie. Powód nabył uprawnienia do świadczeń przewidzianych w zakładowym układzie zbiorowym pracy, czego dowodem jest wypłacenie mu 1 lutego 1998 r. nagrody jubileuszowej za 45 lat pracy w kwocie 49.704 zł. Od końca maja do połowy grudnia 1998 r. powód korzystał ze zwolnienia lekarskiego. Pismem z 14 grudnia 1998 r. strona pozwana reprezentowana przez Prezesa i Wiceprezesa Zarządu wypowiedziała powodowi umowę o pracę zawartą 15 czerwca 1991 r. z za chowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na 31 marca 1999 r. Przyczyną wypowiedzenia było osiągnięcie przez powoda wieku emerytalnego i długotrwała nieobecność w pracy.