Wyrok SN z dnia 26 września 2000 r. sygn. I PKN 53/00

1. Związek zawodowy może w celu prowadzenia działalności gospodarczej utworzyć jednostkę organizacyjną, która przy spełnieniu przesłanek z art. 3 KP będzie pracodawcą dla zatrudnionych pracowników. Jednostka taka jest pracodawcą w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 1994 r. Nr 1, poz. 1 ze zm.), jeżeli zatrudnia pracowników w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, bez względu na sposób rozliczania się ze związkiem zawodowym i osiąganie zysku. Jeżeli nie jest osobą prawną to stosuje się do niej ustawę o ochronie roszczeń pracowniczych, gdy łącznie spełnione są dwa warunki: z odrębnych przepisów nie wynika wyłączenie możliwości ogłoszenia jej upadłości i odrębne przepisy przewidują jej likwidację. Możliwość likwidacji takiej jednostki wynika z art. 9 i 24 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854).

2. Ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych nie podlegają zaspokojeniu odsetki za okres opóźnienia pracodawcy w spełnieniu świadczenia. Fundusz zobowiązany jest spełnić świadczenie wraz z odsetkami za własne opóźnienie liczone od daty upływu terminu określonego przez art. 35 § 3 KPA.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Józef Iwulski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2000 r. sprawy z powództwa Marii P. przeciwko Funduszowi Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przy Wojewódzkim Urzędzie Pracy w W. o należności pracownicze, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Radomiu z dnia 19 października 1999 r. [...]

zmienił zaskarżony wyrok w punkcie II w stosunku do powódki Marii P. w ten tylko sposób, że datę „21.12.1997” zastąpił datą 6 lutego 1998 r. i oddalił jej apelację w pozostałym zakresie;

oddalił kasację w pozostałej części.