Wyrok SN z dnia 11 kwietnia 2000 r. sygn. I PKN 575/99

Brak oświadczeń pracodawcy co do dalszego trwania umowy o pracę zawartej na czas określony po jej rozwiązaniu nie może być rozumiany jako wola kontynuowania zatrudnienia. Warunkiem koniecznym uznania, że po rozwiązaniu się umowy terminowej doszło do nawiązania nowego stosunku pracy jest ustalenie, że pracodawca miał zamiar zatrudnić byłego pracownika na określonym stanowisku. Wykonywanie przez byłego pracownika w ciągu kilku dni czynności pracowniczych bez wiedzy pracodawcy nie świadczy o zgodnym zamiarze nawiązania umowy o pracę.

Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2000 r. sprawy z powództwa Zygmunta S. przeciwko Cukrowni „K.” Spółce Akcyjnej w K. o ustalenie i dopuszczenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 30 kwietnia 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w Ostrołęce wyrokiem z dnia 28 grudnia 1998 r. oddalił powództwo Zygmunta S. o ustalenie, że z Cukrownią K. SA w K. łączy go stosunek pracy na stanowisku dyrektora Cukrowni do spraw surowcowych, a także o ustalenie, że jest nadal członkiem zarządu spółki. Sąd pierwszej instancji ustalił, że w dniu 1 października 1995 r. walne zgromadzanie akcjonariuszy pozwanej spółki powołało powoda na stanowisko członka zarządu - dyrektora do spraw surowców. W dniu 15 października 1995 r. rada nadzorcza Cukrowni zawarła z powodem umowę o pracę na wymienionym stanowisku z dniem rozpoczęcia pracy, tj. od 1 października 1995 r. Umowa o pracę w § 1 postanawiała, że zostaje zawarta na czas określony, tj. do dnia odbycia walnego zgromadzenia akcjonariuszy, zatwierdzającego sprawozdanie, bilans oraz rachunek zysków i strat za rok 1997, natomiast w § 8 przewidywała, że z dniem odbycia tego zgromadzenia stosunek pracy wygasa. W dniu 1 kwietnia 1998 r. walne zgromadzenie uchwałą [...] zatwierdziło sprawozdanie finansowe za okres od 1 października 1995 r. do 30 września 1997 r., a powód nie został powołany na członka zarządu na następną kadencję. W czasie od 1 do 10 kwietnia 1998 r. powód wykonywał należące do niego czynności wynikające z zakresu czynności dyrektora do spraw surowców spółki, dni od 11 do 13 kwietnia były dniami wolnymi od pracy, a od 14 kwietnia 1998 r. powód przebywał na zwolnieniu lekarskim. Pismem z dnia 9 kwietnia 1998 r. rada nadzorcza poinformowała powoda o wygaśnięciu z dniem 1 kwietnia 1998 r. umowy o pracę na stanowisku członka zarządu-dyrektora do spraw surowców Cukrowni wobec odbycia się walnego zgromadzenia, zatwierdzającego sprawozdanie, bilans oraz rachunek zysków i strat za 1997 r. Pismo w tym przedmiocie, wysłane pod adres domowy powoda listem poleconym dnia 10 kwietnia 1998 r., zostało zwrócone z adnotacją: „adresat odmówił przyjęcia”. Powtórne pismo w tej sprawie skierowała strona pozwana dnia 18 maja 1998 r. Ponadto powód otrzymał świadectwa pracy wskazujące różne terminy ustania stosunku pracy. Jednak - zdaniem Sądu Rejonowego - decydujące znaczenie dla ustalenia daty ustania stosunku pracy powoda ma § 1 i § 8 umowy o pracę oraz § 27 statutu spółki. Ten ostatni stanowi, że rokiem obrotowym jest 12 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przy czym pierwszy rok obrotowy rozpoczyna się z dniem rejestracji spółki, a kończy 10 września 1996 r. Wynika z tego, że zatwierdzenie sprawozdania, bilansu oraz rachunku zysków i strat za okres od 1 października 1996 r. do 30 września 1997 r. było prawidłowe. Ponadto z art. 367 § 1 KH wyraźnie wynika, że członkowie pierwszego zarządu mogą być powołani najwyżej na 2 lata. Skoro więc uchwała o powołaniu powoda została podjęta dnia 1 października 1995 r., a okres dwuletni pokrywa się z końcem roku obrachunkowego, to znaczy, że ustanie członkostwa powoda w zarządzie spółki nastąpiło we właściwym czasie.