Wyrok SN z dnia 29 listopada 2000 r. sygn. I PKN 118/00

Przepis § 26 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) nie stanowi przeszkody do ustalenia w drodze porozumienia stron innych, nawet mniej korzystnych dla pracownika warunków związanych z podnoszeniem przez niego kwalifikacji zawodowych.

Przewodniczący SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Walerian Sanetra.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 29 listopada 2000 r. sprawy z powództwa Witolda K. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w S.W. i Skarbowi Państwa - Wojewodzie P. w R. o zasądzenie należności z tytułu delegacji służbowych, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Tarnobrzegu z dnia 24 listopada 1999 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Stalowej Woli wyrokiem z dnia 24 czerwca 1999 r. oddalił powództwo Witolda K. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Zakładów Opieki Zdrowotnej w S.W. oraz Skarbowi Państwa - Wojewodzie P. w R. o zapłatę należności z tytułu podróży służbowych. Ustalił, że powód, zatrudniony w pozwanym Zespole od 15 grudnia 1981 r. w charakterze lekarza, a od 15 grudnia 1982 r. na stanowisku asystenta w oddziale chirurgii ogólnej w Szpitalu Miejskim w S.W., uzyskał dnia 29 stycznia 1992 r. zgodę Lekarza Wojewódzkiego w T. na rozpoczęcie specjalizacji II stopnia w zakresie urologii. Specjalizację tę miał ukończyć do dnia 29 stycznia 1995 r. W dniu 25 stycznia 1995 r. powód uzyskał poparcie kierownika specjalizacji w sprawie przedłużenia stażu specjalizacyjnego na okres dalszych 36 miesięcy. Ze względu na trudną sytuację finansową pismem z dnia 28 czerwca 1995 r. pracodawca ustalił zasady zwrotu lekarzom kosztów w przypadku ich wyjazdu na kurs wymagany do I i II stopnia specjalizacji. Uwzględniając opinię S. Koła Delegatów OIL w L, pracodawca ustalił, że delegacja i zwrot kosztów przejazdu będzie przysługiwać w razie wyjazdu na kurs wymagany do I lub II stopnia specjalizacji oraz podspecjalizacji organizowanych przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego i Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Kadr Medycznych. Delegacja i zwrot kosztów przejazdu będzie przysługiwać również w wypadku szkolenia indywidualnego wymaganego do I lub II stopnia specjalizacji oraz podspecjalizacji. W razie szkolenia trwającego dłużej niż miesiąc, zwrot kosztów przejazdu przysługiwałby raz na dwa tygodnie. Jednocześnie pracodawca nie będzie pokrywał kosztów wyżywienia i zakwaterowania w czasie kursu. Wyjazdy na kursy nie wymagane do specjalizacji oraz wyjazdy na różnego rodzaju zebrania naukowe i zjazdy mogą się odbywać w ramach delegacji, ale pod warunkiem rezygnacji lekarza z należności pieniężnych wiążących się z delegacją. Stosownie do powyższych ustaleń, za czas od 1 kwietnia 1995 r. do 1 stycznia 1998 r. powód, tak jak i inni lekarze, otrzymał tylko zwrot kosztów przejazdu. Powód, podobnie jak i inni pracownicy wyjeżdżający na kurs specjalizacyjny, był poinformowany o tym, że nie otrzyma zwrotu kosztów wyżywienia i zakwaterowania. Zgadzał się na to i każdorazowo podpisywał oświadczenie umieszczone na druku „polecenie wyjazdu służbowego”, że wyjazd odbywa się „bez zwrotu kosztów wyżywienia i zakwaterowania”. W taki sam sposób byli traktowani inni lekarze. Przy zastosowaniu przytoczonych zasad powód w okresie spornym otrzymał tytułem zwrotu kosztów przejazdu kwotę 935,50 zł, natomiast według jego wyliczeń powinien otrzymać kwotę 4.453,24 zł, a wskutek ich waloryzacji - kwotę 8.759,19 zł.