Postanowienie SN z dnia 22 sierpnia 2000 r. sygn. IV CKN 1188/00

Nie jest uzasadnione odrzucenie pozwu ze względu na niedopuszczalność drogi sądowej w sprawie nie mającej cech sprawy cywilnej, jeżeli powód - w ramach nowych twierdzeń faktycznych, zgłoszonych przed wydaniem postanowienia - przedstawił okoliczności i zdarzenia, które mogą stanowić cywilnoprawne źródło jego żądań.

Przewodniczący: Sędzia SN Jacek Gudowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Bronisław Czech, Tadeusz Żyznowski

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2000 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Piotra B. przeciwko Gminie Miasta G. i Skarbowi Państwa - Wojewodzie P. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 18 czerwca 1999 r.,

postanowił uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

W pozwie z dnia 22 września 1998 r. powód Piotr B., prowadzący Ogólnokształcące Liceum Programów Indywidualnych w G., domagał się od Gminy Miasta G. zapłaty kwoty 26 101,46 zł tytułem uzupełnienia dotacji przyznawanej niepublicznym szkołom ponadpodstawowym na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (jedn. tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 ze zm.). Zdaniem powoda, Gmina G. przekazywała dotację w zaniżonej wysokości, a nieuiszczone kwoty wynikają z nieuwzgędnienia przy wyliczaniu należnego dofinansowania takich okoliczności, jak przejęcie przez Gminy G., S. i G. prowadzenia publicznych szkół ponadpodstawowych jako zadania własnego i związanego z tym zróżnicowania wysokości kwot przeznaczonych na poszczególne podmioty, a także z błędnego niezaliczenia wydatków bieżących jako podstawy obliczania dotacji kwot ponoszonych na bieżące remonty szkół.

Żądanie pozwu powód poparł szerokim wywodem zawierającym analizę przepisów wyżej wymienionej ustawy, a także przepisów wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 października 1992 r. (Dz.U. Nr 81, poz. 419), przy czym w piśmie z dnia 13 listopada 1998 r. -jako podstawę żądania - powołał także przepisy art. 417 § 1 i art. 420 k.c., pozywając, obok Gminy, Skarb Państwa.