Uchwała SN z dnia 25 lutego 1999 r. sygn. III ZP 34/98

Przewodniczący: Prezes SN Jan Wasilewski

Sędziowie SN: Teresa Flemming-Kulesza (współsprawozdawca), Andrzej Kijowski, Jerzy Kwaśniewski, Henryk Pietrzkowski, Walerian Sanetra, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka, po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 25 lutego 1999 r. zagadnienia prawnego, przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 27 października 1998 r. sygn. akt I PKN 383/98

Czy dopuszczalna jest apelacja powoda od wyroku, w którym sąd pierwszej instancji na podstawie art. 477¹ § 2 KPC w związku z art. 8 KP i art. 56 KP zasądził odszkodowanie w miejsce żądanego przywrócenia do pracy i nie oddalił powództwa w żadnym zakresie ?

podjął następującą uchwałę:

Dopuszczalna jest apelacja powoda od wyroku, w którym sąd pierwszej instancji na podstawie art. 477¹ § 2 KPC w związku z art. 8 KP i art. 56 KP zasądził odszkodowanie w miejsce żądanego przywrócenia do pracy i nie oddalił powództwa w żadnym zakresie.

Uzasadnienie

Sąd Najwyższy na podstawie art. 393 KPC przekazał powiększonemu składowi Sądu Najwyższego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, sformułowane w postanowieniu z dnia 27 października 1998 r. zaznaczając również, że wywołało ono rozbieżności w orzecznictwie tego Sądu. Zagadnienie to wyłoniło się przy rozpoznawaniu kasacji od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 21 maja 1998 r. [...] wydanego w sprawie o przywrócenie do pracy, na tle następującego stanu faktycznego. Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne - Spółka z o.o. w W., będące pracodawcą powoda Włodzimierza D., rozwiązało z nim bez wypowiedzenia umowę o pracę na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 KP. Powód wystąpił z pozwem o przywrócenie go do pracy na poprzednio zajmowanym stanowisku, przed czym broniła się strona pozwana. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy we Włocławku wyrokiem z dnia 19 grudnia 1997 r. zasądził na rzecz powoda kwotę 2.650,32 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika i nie oddalił powództwa w zakresie żądania przywrócenia do pracy. Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie o przywrócenie do pracy jest sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa (art. 477 § 2 KPC w związku z art. 8 i art. 56 § 1 KP). Od powyższego wyroku powód wniósł apelację, w której podtrzymał żądanie przywrócenia do pracy. Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu postanowieniem z dnia 21 maja 1998 r. odrzucił apelację powoda. Uznał, że wyrok Sądu pierwszej instancji nie zawiera rozstrzygnięcia o żądaniu przywrócenia do pracy, które jest konieczne, gdy sąd pracy - zamiast zgłoszonego przez pracownika roszczenia o przywrócenie do pracy - zasądza na jego rzecz odszkodowanie. W związku z tym nieoddalenie przez Sąd Rejonowy powództwa o przywrócenie do pracy oznacza brak w tym przedmiocie orzeczenia, które podlegałoby zaskarżeniu.