Wyrok SN z dnia 6 maja 1999 r. sygn. II UKN 616/98

Bezzasadny jest zarzut kasacji naruszenia przez organ rentowy przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, gdyż stosuje on przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.

Przewodniczący: SSN Teresa Romer (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Maria Tyszel, Stefania Szymańska

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 1999 r. sprawy z wniosku Stanisława M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w K. o rentę inwalidzką, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 18 sierpnia 1998 r. [...]

oddalił kasację. Zasądził na rzecz adwokat Renaty M. od Skarbu Państwa (kasa Sądu Apelacyjnego w Krakowie) 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego z urzędu.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie wyrokiem z dnia 18 sierpnia 1998 r. oddalił apelację Stanisława M. od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Kielcach z dnia 27 listopada 1997 r. W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny podał co następuje.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w K. w dniu 10 lipca 1997 r. złożył wniosek o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Kielcach z dnia 5 marca 1997 r., którym Sąd ten zmienił decyzję organu rentowego z dnia 20 września 1997 r. odmawiającą Stanisławowi M. renty inwalidzkiej. Organ rentowy jako podstawę prawną wniosku wskazał art. 80 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) i podał we wniosku, iż wnioskodawca nie po-siada wymaganego do przyznania renty inwalidzkiej stażu pracy w dziesięcioleciu liczonym od daty powstania inwalidztwa.