Wyrok SN z dnia 23 września 1999 r. sygn. II UKN 121/99

Prawomocny wyrok oddalający powództwo o rentę uzupełniającą korzysta z powagi rzeczy osądzonej co do roszczeń przypadających za okresy nie objęte rozstrzygnięciem, jeżeli sąd orzekł o braku podstaw cywilnoprawnej odpowiedzialności pracodawcy.

Przewodniczący: SSN Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Jerzy Kuźniar, Zbigniew Myszka

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 23 września 1999 r. sprawy z powództwa Józefa K. przeciwko Zakładom Górniczo-Hutniczym „B." w B. o zapłatę renty uzupełniającej, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 24 września 1998 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzający go wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Olkuszu z 26 marca 1998 r. [...] i sprawę przekazał do rozpoznania ponownego temu Sądowi, pozostawiając mu również orzeczenie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach wyrokiem z dnia 24 września 1998 r. [...] oddalił apelację Zakładów Górniczo-Hutniczych „B." w B. od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Olkuszu z dnia 26 marca 1998 r. [...], zasądzającego na rzecz Józefa K. rentę uzupełniającą za okres od marca 1994 r.