Uchwała SN z dnia 4 marca 1999 r., sygn. III ZP 2/99

Przewodniczący: SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Sę­dziowie SN: Andrzej Kijowski, Barbara Wagner.

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej Jana Szewczyka w sprawie z powództwa Janusza K. przeciwko Prokuraturze Apelacyjnej w G. o zap­łatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 23 lutego 1999 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecz­nych w Gdańsku z siedzibą w Gdyni postanowieniem z dnia 10 listopada 1998 r. [...] do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 KPC:

Czy dodatek funkcyjny, o którym mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Mi­nistrów z dnia 14 marca 1994 r. w sprawie wynagrodzeń prokuratorów oraz aseso­rów i aplikantów prokuratury (Dz.U. Nr 36, poz. 136) osoba wymieniona w § 1 traci z chwilą odwołania z pełnienia funkcji kierowniczej czy z upływem okresu wypowie­dzenia zastosowanego w części tegoż dodatku funkcyjnego ?

p o d j ą ł następującą uchwałę:

Prokuratorowi prokuratury apelacyjnej, któremu powierzono funkcję rzecznika prasowego, dodatek funkcyjny przewidziany w § 5 ust. 1 rozporzą­dzenia Rady Ministrów z dnia 14 marca 1994 r. w sprawie wynagrodzeń proku­ratorów oraz asesorów i aplikantów prokuratury (Dz.U. Nr 36, poz. 136) przys­ługuje w okresie sprawowania tej funkcji.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki w Gdańsku z siedzibą w Gdyni przedstawił Sądowi Najwyż­szemu do rozstrzygnięcia na podstawie art. 390 § 1 KPC zagadnienie prawne bu­dzące poważne wątpliwości, zawarte w postanowieniu z dnia 10 listopada 1998 r. Wątpliwości te dotyczą kwestii, czy potrzebne jest złożenie oświadczenia o wypowie­dzeniu warunków płacy prokuratorowi, któremu obok stanowiska prokuratora powie­rzono funkcję rzecznika prasowego w prokuraturze apelacyjnej, a następnie odwoła­no z tej funkcji.