Uchwała Składu 7 Sędziów SN z dnia 30 września 1998 r., sygn. I KZP 8/98

Zakaz wymierzenia kary surowszej od tej, którą można było wymierzyć w czasie popełnienia przestępstwa, przewidziany w art. 7 ust. 1 zd. 2 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. 1993 r. Nr 61, poz. 284 i 285), nie stoi na przeszkodzie wymierzeniu kary dożywotniego pozbawienia wolności za przestępstwo zagrożone karą śmierci popełnione przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U. 1995 r. Nr 95, poz. 475).

Sąd Najwyższy w sprawie Mirosława J., po rozpoznaniu przekazanego na podstawie art. 390 § 1 kpk przez Sąd Apelacyjny w Lublinie, postanowieniem z dnia 21 kwietnia 1998 r., do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu, a przez skład trzech sędziów tego Sądu na podstawie art. 390 § 2 kpk – postanowieniem z dnia 27 lipca 1998 r. – powiększonemu składowi Sądu Najwyższego zagadnienia prawnego, wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

„Czy w świetle art. 7 ust. 1 zdanie drugie Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r., ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską w dniu 19 stycznia 1993 r. (tekst Konwencji – Dz.U. 1993 r. Nr 61, poz. 284; oświadczenie rządowe – Dz.U. 1993 r. Nr 61, poz. 285), dopuszczalne jest wymierzenie kary dożywotniego pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione przed wejściem w życie ustawy z dnia 12 lipca 1995 r. o zmianie Kodeksu karnego, Kodeksu karnego wykonawczego oraz o podwyższeniu dolnych i górnych granic grzywien i nawiązek w prawie karnym (Dz.U. 1995 r. Nr 95, poz. 475) i zagrożonych wówczas karą śmierci?”