Wyrok SN z dnia 12 sierpnia 1998 r. sygn. II UKN 179/98

Warunek rozwiązania stosunku pracy w 1997 r., przewidziany w § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie zasad wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U. Nr 29, poz. 159) należy uznać za spełniony, jeżeli ustanie zatrudnienia przed 1 stycznia 1997 r. nastąpiło w następstwie skrócenia przez pracodawcę okresu wypowiedzenia na podstawie art. 36¹ KP.

Przewodniczący SSN: Barbara Wagner (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Teresa Romer, Andrzej Wróbel

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 sierpnia 1998 r. sprawy z wniosku Tadeusza A. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych w C. o wcześniejszą emeryturę, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 13 stycznia 1997 r. [...]

zmienił zaskarżony wyrok i apelację oddalił.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w C. odmówił Tadeuszowi A. prawa do wcześniejszej emerytury na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 stycznia 1990 r. w sprawie wcześniejszych emerytur dla pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U Nr 4, poz. 27) ze względu na brak czterdziestoletniego okresu zatrudnienia. Zdaniem organu rentowego, przy rozpatrzeniu wniosku nie miał zastosowania § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 marca 1997 r. w sprawie zasad wcześniejszego przechodzenia na emeryturę pracowników zwalnianych z pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (Dz.U. Nr 29, poz. 159), powoływanego dalej jako „ rozporządzenie”', wprowadzającego możliwość przejścia na emeryturę pracownika, z którym rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło w 1997 r. w związku z niewypłacalnością pracodawcy, jeżeli w dniu 31 grudnia 1996 r. miał on 39 - letni okres zatrudnienia, gdyż rozwiązanie stosunku pracy z ubezpieczonym nastąpiło 30 listopada 1996 r.