Wyrok SN z dnia 28 lutego 1997 r., sygn. II UKN 98/96

Przyjęcie w § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) wieku 45 lat, jako wieku emerytalnego dla solistki-wokalistki (lit b), zaś 50 lat jako wieku emerytalnego dla artystki chóru (lit. c), jest uzasadnione różnym stopniem trudności tych rodzajów działalności artystycznej i jego wpływem na zdolność do kontynuowania tej działalności (pracy). Dlatego brak jest podstaw do uzupełnienia okresu działalności artystycznej w charakterze solistki-wokalistki okresem działalności w charakterze artystki chóru.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 1997 r. sprawy z wniosku Anny S. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych – Oddziałowi w S. o emeryturę dla twórców, na skutek kasacji organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 września 1996 r.(...) uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu – Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu do ponownego rozpoznania.