Wyrok SN z dnia 15 maja 1997 r. sygn. I PKN 148/97

Wypowiedzenie umowy o pracę jest niedopuszczalne w okresie korzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy na podstawie art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 13. poz. 74 ze zm.).

Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Andrzej Wasilewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 1997 r. sprawy z powództwa Henryka K. przeciwko Urzędowi Gminy w K.W. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 23 grudnia 1996 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Pozwany Urząd Gminy w K.W. wniósł kasację od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie z dnia 23 grudnia 1996 r. [...] Wyrokiem tym oddalona została jego apelacja od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Radzyniu Podlaskim z dnia 27 sierpnia 1996 r. [...], którym Sąd ten przywrócił do pracy Henryka K. na dotychczasowych warunkach w Urzędzie Gminy w K.W., zasądzając ponadto na jego rzecz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Jako podstawę kasacji strona skarżąca wskazała naruszenie prawa materialnego, które polegało na: obrazie art. 52 § 1 pkt 1 KP (według twierdzenia kasacji przepis ten nie został przez Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zastosowany, mimo że powód Henryk K. skutkiem nie usprawiedliwionej nieobecności w pracy w dniu 11 maja 1996 r. dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, co uzasadniało rozwiązanie z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia z jego winy), na pogwałceniu art. 62 KP (przepis ten powinien zostać zastosowany - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zaś tego nie uczynił - gdyż w sprawie istniały podstawy, by z uwagi na zasady współżycia społecznego uznać, iż powód nie powinien zostać do pracy przywrócony), na naruszeniu art. 65 § 2 KP (przepis ten nie został zastosowany, mimo tego, iż stan faktyczny uzasadniał jego zastosowanie) oraz na obrazie art. 41 KP, gdyż został on w rozstrzyganej sprawie zastosowany w następstwie błędnego utożsamienia pojęcia usprawiedliwionej nieobecności i czasowego zwolnienia od pracy.